W sprawie pozbawienia orderu Jana Grossa musi się wypowiedzieć resort spraw zagranicznych. „Prezydent RP postanowieniem z 6 września 1996 roku nadał Janowi Grossowi Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za wybitne osiągnięcia naukowe. (za prezydentury A.Kwaśniewskiego -kn)

Order nadano na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych, w związku z tym, w sprawie niezbędne jest uzyskanie stanowiska tego organu jako ustawowego wnioskodawcy” – informuje nas Biuro Prasowe Kancelarii Prezydenta RP.

Witold Waszczykowski, który ma zostać nowym ministrem spraw zagranicznych w rządzie PiS, wielokrotnie opowiadał się za wdrożeniem przez władze polskie programu polityki historycznej przeciwstawiającej się szkalowaniu Polski i Polaków, m.in. walce z określeniem „polskie obozy”.

Biuro podkreśla, że zgodnie z przepisami ustawy o orderach i odznaczeniach prezydent „może podjąć decyzję o pozbawieniu orderu na wniosek Kapituły Orderu, organu, który wnioskował o nadanie orderu oraz z własnej inicjatywy po zasięgnięciu opinii wnioskodawcy i odpowiedniej Kapituły, w razie stwierdzenia, że:
1. nadanie orderu lub odznaczenia nastąpiło w wyniku wprowadzenia w błąd, albo
2. odznaczony dopuścił się czynu, wskutek którego stał się niegodny orderu lub odznaczenia”.

Szeroko zakrojoną akcję składania petycji domagającej się odebrania Grossowi orderu zainicjowała Reduta Dobrego Imienia – Polska Liga przeciw Zniesławieniom. – Gross to oszczerca wyjątkowo szkodliwy, który pod pozorem uprawiania pracy naukowej prowadzi kampanię zniesławień i zniewag przeciwko Polsce – podkreśla jej prezes Maciej Świrski. Dlatego Reduta domaga się odebrania Grossowi odznaczenia, ponieważ „nie tylko nie zasługuje na order, którym został odznaczony w roku 1996, lecz także nie powinien być w żaden sposób nagradzany nie tylko przez Państwo Polskie”.

Chodzi także o to, aby dać czytelny sygnał, że Polska nie toleruje tego typu ataków, jakie mają miejsce w wykonaniu Grossa. W tej chwili już ponad 37 tys. osób podpisało petycję. Niektórzy wysyłają ją e-mailowo do Kancelarii Prezydenta, gdzie w listopadzie ma ona zostać złożona, wraz z podpisami, także pisemnie. Kancelaria potwierdza, że napłynęły do niej już „liczne petycje”.

Politolodzy i historycy zwracają uwagę, że Gross swoimi publikacjami i wypowiedziami działa na zapotrzebowanie polonofobicznych środowisk na Zachodzie, do których zalicza się także część społeczności żydowskiej, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, oskarżających Polaków o udział w holokauście.

Zenon Baranowski

za:www.naszdziennik.pl/polska-kraj/146841,czekaja-na-msz.html



Izrael ustawowo wprowadził podział rasowy na żydów i nie-żydów, przy czym jedynie tym pierwszym przyznał pełnię praw obywatelskich. W nowej konstytucji Izrael definiuje się jako państwo nacjonalistyczne, narzuca żydowskie prawa wyznaniowe jako odgórnie obowiązujące oraz znosi się język arabski jako drugi język państwowy.

Premier Izraela Benjamin Netanyahu przekonuje, że prawo to jest potrzebne, ponieważ status ziem państwa, jako ziem żydowskich został podważony. Jego gabinet zlekceważył zupełnie pojawiające się głosy, iż przyjęcie nowych regulacji będzie oznaczało koniec i tak wątpliwej demokracji w tym kraju, a ponadto ma charakter rasistowski.

Co ciekawe, będąc niezmiernie restrykcyjnym w materii żydowskości, pozostawia – co stanowi swoisty paradoks – około 2 mln Żydów poza grupą wybrańców, którym przysługuje pełnia praw. Dotyczy to tych Żydów, którzy wyznają islam, bądź są chrześcijanami – mimo iż ich pochodzenie etniczne nie ulega żadnej wątpliwości, zostali oni potraktowani jak Palestyńczycy, czy inni nie-żydzi. Dla odstępców państwo żydowskie praw nie przewiduje…

Oznacza to, że Izrael rozwija się zupełnie w odwrotnym kierunku niż państwa takiej jak Maroko, Tunezja i inne kraje Bliskiego Wschodu, których konstytucje podkreślają równość i wolność sumienia wszystkich obywateli i rezygnują z wpisania do ustawy zasadniczej prawa szariatu, jako głównego źródła prawa. Tel Awiw zdecydował bowiem o wprowadzeniu halachy (zawartego w Talmudzie prawa, rozszerzonego o opinie poszczególnych rabinów) jako trzonu krajowej legislacji.

Jak słusznie zauważa Juan Cole, specjalista ds Bliskiego Wschodu na Uniwersytecie w Michigan państwo Izrael bardziej przypomina teraz egipskie Bractwo Muzułmańskie. Posuwa się nawet do porównania go ze stworzonym przez islamistów kalifatem na ziemiach Iraku i Syrii, wykluczającym Kurdów ze społeczności irackiej ze względu na język, jakim się posługują. Zauważa przy tym, że nowa iracka konstytucja odrzuca rasistowski nacjonalizm na wzór żydowski, uznaje bowiem język Kurdów jako jeden z języków urzędowych. Uznaje również prawa mniejszości etnicznych i nie ogranicza Iraku do państwa stricte szyickiego.

Nowe prawo w państwie żydowskim oznacza nie tylko zaostrzenie istniejących napięć, lecz przede wszystkim wyklarowanie się syjonistycznego państwa fundamentalistycznego w najgorszym słowa tego znaczeniu. Należy w tym miejscu zauważyć, iż owi fundamentaliści dysponują drugim co do wielkości arsenałem nuklearnym w świecie i żadna z instytucji międzynarodowych na to nie reaguje.

Karolina Maria Koter, Prawy.pl

za: http://wirtualnapolonia.com/2015/10/22/zydowski-fundamentalizm-w-natarciu/#more-46888