Publikacje polecane

Ks. dr Waldemar Kulbat - Lekcja i Światło Adwentu

„Nasze czasy są złe, śmiertelnie chore. Światu zagraża cywilizacja śmierci. W ciągu jednego stulecia zachodnie społeczeństwo przeszło od chrześcijańskiej kultury do kultury pozbawionej ducha, a następnie do pozbawionej człowieczeństwa. Następnym etapem będzie uczynienie kultury diabelską a proces ten już się rozpoczął”. Taką diagnozę stawia kanadyjski pisarz Michael D. O` Brien w książce „Pamięć przyszłości. Przewodnik na czasy ostateczne”.  Ocena ta znajduje potwierdzenie w wielu naukach Benedykta XVI, który mówi o kryzysie kultury europejskiej. Zwolennicy nowego porządku likwidują miliony istnień przez aborcję, środki antykoncepcyjne i wczesnoporonne, eutanazję. Atakuje się tych, którzy w oparciu o prawo naturalne i objawienie Boże akceptują tradycyjne rodziny, otwarte na życie i wielodzietność.  Kościół katolicki traktuje się jako przeszkodę w realizacji  złowieszczych planów.  Dokonywane w prawodawstwie wielu krajów oraz w organizacjach międzynarodowych zmiany związane z redefinicją rodziny, wprowadzane w sposób podstępny, prowadzą ku jej zniszczeniu i deprawacji. Zdaniem papieża, dominująca nad światem zachodnim dyktatura relatywizmu skupia wszystkie błędy Oświecenia. Nie ma w niej miejsca dla Boga i traktuje ona przedmiotowo człowieka. Kultura na niej oparta „odcina się od chrześcijańskich korzeni, pozbawiając się źródła, z którego czerpała siłę życiową. Odseparowuje się od tego, co nazywamy fundamentalną pamięcią rodzaju ludzkiego”/ Chrześcijaństwo i kryzys kultur”/. Widocznie wolą Bożą jest, byśmy nie byli schowani  „pod kloszem”, ale byśmy szli przez życie ponosząc zwykłe niebezpieczeństwa i trudy ludzkiej egzystencji. Możemy wytrwać idąc przez ciemności świata z wiarą w ostateczne zwycięstwo Chrystusa. Adwent jest czasem łaski, nam darowanym dla naszego duchowego umocnienia.


Światło Adwentu

Adwent jest okresem oczekiwania, w którym pośród ciemności wschodzi brzask światła, którym jest Chrystus. Powtarzająca się co rok liturgia Adwentu przepojona tęsknotą oczekiwania na nowonarodzone Dziecię przypomina nam, że całe nasze życie  jest  oczekiwaniem na powtórne przyjście Chrystusa. Adwent więc, to niecierpliwe  przeżywanie po raz kolejny tęsknoty i nadziei  na pierwsze przyjście  Chrystusa, które jest prefiguracją Jego ostatecznego przyjścia w chwale. Brak pełni i tęsknota jest przyczyną udręk i zgryzot. I tak już będzie do ostatecznego odnowienia świata w Chrystusie. Będziemy cierpieć do czasu jego powrotu. Przemijający byt człowieka na tym świecie jest przechodzeniem przez czas ku wieczności.  Bóg otrze wtedy każdą łzę z naszych oczu, opatrzy każdą ranę i obdarzy nas radością, której nikt nam nie odbierze. Najpierw jednak przeżywamy ciemności.
Niedawno, na spotkaniu z członkami Akcji Katolickiej,  abp Władysław Ziółek, mówił: "Żyjemy dziś w świecie, w którym ciemność ogarnia ludzkie umysły i serca. W świecie, w którym decyduje pragmatyzm, a dobrem jest to, co ustanowi większość nadając ludzkim decyzjom kształt użyteczności". Ta ciemność przejawia się jako: "Nieczułość, brak zainteresowania, alkoholizm, narkomania, aborcja, eutanazja, niemoralne życie” – i wiele innych chorób, które nas trapią i udręczają. Zdaniem Pasterza Kościoła łódzkiego, nie stworzy się szczęśliwego świata i nie będzie szczęśliwych ludzi, jeśli odrzuci się  Boże prawdy i Boże przykazania. Nie może bowiem istnieć świat bez Boga, Jego prawd i mądrości. Dlatego są potrzebni Kościołowi i światu aktywni ludzie Kościoła, świadkowie Ewangelii  w firmach, biurach, szkołach, na uczelniach, tam gdzie „ kształtują się poglądy, sposoby patrzenia na rzeczywistość, w tym te odnoszące się do prawd najważniejszych".