Traktowanie postulatów pro-life w kategoriach czysto politycznych i bieżących interesów partyjnych przez parlamentarzystów oraz brak jedności w środowisku obrońców życia dr Paweł Wosicki uważa za dwie główne przyczyny, dla których w Polsce ciągle nie udało się wprowadzić pełnej prawnej ochrony życia.

Prezes poznańskiej Fundacji Głos dla Życia i były wieloletni prezes Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia, doceniony ostatnio za działalność pro-life papieskim medalem Pro Ecclesia et Pontifice, zachęca polityków do większej odwagi,a środowiska pro-life do wspólnego działania.

Doświadczenia Pawła Wosickiego podpowiadają, że najskuteczniejsza strategia osiągania celów obrońców życia składa się z trzech elementów.
Po pierwsze - działanie w łączności i we współpracy z Kościołem.

Po drugie - szerszy kontekst rozumienia pro-life niż tylko prawna ochrona dziecka poczętego, ze szczególnym uwzględnieniem matki dziecka, którego życie jest zagrożone, a także takich kwestii jak edukacja, polityka prorodzinna, przeciwdziałania pornografii i ideologii gender czy wskazywanie na niedopuszczalność praktyk in vitro.

Po trzecie - koncyliacyjna komunikacja z politykami różnych szczebli i różnych partii - sojuszników własnych idei i chętnych w tym zakresie do współpracy nie znajdzie się przez konfrontacyjne nastawienie wobec nich.

„Dopóki te trzy elementy były zachowywane, a więc łączność z Kościołem, całościowe spojrzenie na obronę życia i współpraca z parlamentarzystami, nasza działalność była bardziej owocna,
chociaż oczywiście nie zawsze realizowała sto procent naszych oczekiwań” - mówi Paweł Wosicki.

Były wieloletni prezes Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia dostrzega dwa główne powody,dla których w Polsce ciągle nie udało się wprowadzić pełnej prawnej ochrony życia, mimo że
teoretycznie obecna władza sprzyja postulatom pro-life.

Pierwsza przyczyna to traktowanie obrony życia przez decydentów w kategoriach czysto politycznych i bieżących interesów partyjnych. Wg Wosickiego, najnowszy projekt obywatelski mówiący o ochronie dzieci chorych wydaje się zupełnie oczywisty. „Ciągła gra na zwłokę i odkładanie tych spraw na później świadczy o kunktatorstwie polityków. Poza tym dostrzegam w tym zachowaniu brak myślenia długofalowego, bo jestem przekonany, że prawo, które służy człowiekowi, służy życiu, przynosi w konsekwencji dobre owoce. Zachęcałbym polityków do większej odwagi” - mówi poznański prolifer.

Druga zasadnicza przyczyna, dla której aktualne postulaty pro-life nie znalazły ciągle odzwierciedlenia w polskim prawie tkwi w braku jedności wśród samych obrońców życia.

„Nie wyobrażam sobie działań pro-life wymierzonych konfrontacyjnie w Kościół czy polityków, bo nie przynosi to dobrych owoców. Podobnie postulat karania kobiet skazuje obrońców życia na defensywę” - mówi Paweł Wosicki i zwraca uwagę, że przez taki styl działań części środowiska
pro-life w ostatnim czasie zmienił się społeczny obraz obrońcy życia. „Dokąd stosowaliśmy wspomnianą trzyelementową strategię, w przeważającej większości postrzegano nas pozytywnie i darzono zaufaniem. Odejście od tej strategii w ostatnim czasie spowodowało, że obrońców życia
traktuje się co raz częściej jako fanatyków o skrajnych poglądach, z którymi trudno współpracować” - ocenia Wosicki.

Zdaniem prezesa Fundacji Głos dla Życia, trzeba wrócić do idei Federacji, jako miejsca koordynacji działań na poziomie całego kraju. „Jedność w zasadniczych sprawach daje efekt koherencji i dużo większą siłę oddziaływania” - przekonuje, ale przewiduje także, że musi minąć trochę czasu, zanim
wszyscy dojdą do wniosku, że współpraca tworzy wartość dodaną. „Mam takie odczucie, że stary model działania Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia już się wyczerpał, a nowy jeszcze nie został wypracowany. Jesteśmy w okresie przejściowym, dlatego nie spodziewałbym się szybkich
rozwiązań, ale w dalszej perspektywie myślę, że do zbudowania jakiejś platformy porozumienia dojdzie” - mówi z nadzieją Paweł Wosicki.

                                                                               *
Dr Paweł Wosicki (ur. 1958) jest doktorem nauk fizycznych, od wielu lat zaangażowanym w działalność na rzecz obrony życia ludzkiego od chwili poczęcia. Jest założycielem i wieloletnim (25 lat) prezesem Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia, która zrzeszając kilkadziesiąt organizacji służących życiu i rodzinie, bierze aktywny udział w życiu społeczno-politycznym zabiegając o  prawo do życia dla każdego oraz politykę pro-rodzinną. W latach 2005-2010 był radnym rady miasta Poznania wybranym z listy Prawa i Sprawiedliwości.

Jest również prezesem Fundacji Głos dla Życia i redaktorem naczelnym oraz wydawcą Magazynu Służby Życiu i Rodzinie „Głos dla Życia”, a także członkiem-założycielem Związku Rodzin
Dużych 3+.

Jest członkiem Zespołu ds. Rodziny przy Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu Polski.
13 listopada papież Franciszek przyznał mu medal Pro Ecclesia et Pontifice przyznawany osobom świeckim w dowód uznania wybitnych dzieł i za znaczące zasługi „dla Kościoła i Papieża”.

Przemysław Radzyński / Polska Federacja Ruchów Obrony Życia