Kolejne Wielkie Dni pamięci.
Kolejny Wielki Czwartek kolejnego roku Pańskiego.
Uwalniani przez słowa, przez liturgię od pospiechu codzienności, mamy szansę na wzmocnienie pamięci i woli, aby nie zatracić się w owym zgiełku i wirach świata.
To trudne - wszak tu i teraz w nim funkcjonujemy. Na tym etapie naszego życia.

To droga próby, wyzwania; droga piękna i zwodzeń; to czas błogosławieństw ale i pokus oraz przekleństw.

W tym wzmagającym się zgiełku codzienności, zwielokrotnianym przez medialne tuby, coraz trudniej przebijać się ze słowami dobrej nauki, słowami niosącymi mądrość właściwych wyborów i ratunek przed zatraceniem.

To nie są okolicznościowe slogany. To wynik oglądu lat życia. Otwartości – bądź zamknięcia –na teorię i sensowne analizy praktyki. Również doświadczanej osobiście. Również przekazywanej przez Posłanych.

Przez biskupów, księży, siostry, katechetów, przez wszystkich, którzy mogą świadczyć przez nauczanie, przypominanie Słowa Boga oraz poprzez świadectwo prostoty tudzież czystości dobrych myśli i czynów.

Jest tajemnicą Boga, dlaczego wybiera tych a nie innych do owej posługi, do stałego budzenia pamięci i czynu, do świadczenia własnym życiem. Do szczególnej pomocy innym.

Dziękując za tą Łaskę, wpierajmy Ich w modlitwie, w mowie, w uczynku. Według możliwości.
I jeszcze bardziej.


za: http://krzysztofnagrodzki.pl