Każdy, kto jako tako zna historię naszego rodu ludzkiego i wszelkich możliwych zawirowań dróg, którymi miał kroczyć człowiek, aby dojść szczęśliwie do Domu Ojca, wie, iż „eksperymenty” z ludzką wiernością wskazaniom Dobrej Drogi, ciągotki chutliwością czy inne fałszywe obiecanki Ojca Kłamstwa, nie są niczym nowym.

Niemal od początku tak było, za co zresztą konsekwencje pewnej niewierności ponieśli pierwsi Rodzice, a my wszyscy za nimi.

Zmieniają się sceny, aktorzy, metody–cel zostaje ten sam- niewierność Drogowskazom-jak się rzekło-Dobrej Drogi.
I dobrego końca tej pielgrzymki przez czas dany Tu i Teraz.

Na nic pamięć losu Sodomy i Gomory, na nic inne ostrzeżenia- w tym medyczne czy psychologiczne-człek słabej woli i kondycji duchowo-intelektualnej musi doświadczyć na własnej skórze, jak kończą się igraszki z pokusami takimi „eksperymentami”.

Widać tak być musi, iż każdy człowiek, każde pokolenie musi same dokonywać rozeznania i wyborów woli. Wolnej wszak woli.
Wolnej mimo swoistego zniewalania.
Wybór-mimo wszystko-zależy od nas.
I konsekwencje tych wyborów dotkną nas.
Osobiście.
Nieuchronnie.
Czyniących, zachęcających, wspierających zamiast udzielania pomocy.
Chyba, że przyjdzie ratunek opamiętania się.
I ekspiacji.
A to-jak pokazuje historia-możliwe.
I konieczne!

za: http://krzysztofnagrodzki.pl