Zmartwychwstanie Chrystusa stawia przed nami problem wiary. W ostatnim czasie pisze się często o „nowych ateistach”, którzy z niezwykłą energią a nawet agresją występują przeciw prawdom chrześcijaństwa. Znane są nazwiska Hawkinsa, Onfraya, Denneta, czy Hitchensa, którzy deklarują się jako zatwardziali ateiści, choć sam Dawkins przyparty w dyskusji przez arcybiskupa Williamsa zostawia maleńką furtkę na możliwość swojej ewentualnej pomyłki. Przy okazji warto zauważyć, że głosiciele ateizmu jako jedynej „naukowej” drogi, popełniają zasadnicze błędy w swoich wywodach. Ci z nich, którzy za podstawę przyjmują założenia empiryzmu, zapominają że ich argumenty i przesłanki nie mają nic wspólnego z wiedzą empiryczną ani z postulowanym językiem miary i wagi i są jedynie założeniami ideologicznymi, w które trzeba mocno wierzyć. Z góry redukują wszystko co istnieje do materii, zapominając , że materializm zrodził się w XIX-tym wieku i był związany z ówczesnym poziomem wiedzy przyrodniczej. Natomiast odkrycia XX-wiecznej fizyki i kosmologii bynajmniej nie potwierdzają założeń materializmu. Ponadto nowych ateistów cechuje wybitny wstręt do myślenia filozoficznego a zwłaszcza do klasycznej metafizyki. Dla ratowania swoich hipotez gotowi odwoływać się do najbardziej fantastycznych koncepcji, byle tylko nie uznać rozumowania najbardziej naturalnego i  racjonalnego.  W toku dyskusji i awantur pomija się wstydliwie informacje o konwersji czyli o nawróceniu na chrześcijaństwo wybitnych uczonych, pisarzy, dotychczasowych ateistów. A oto kilkanaście postaci konwertytów, którzy z pozycji ateistycznych przeszli do obozu chrześcijaństwa:  Alister McGrath/ ur 1953/, biofizyk molekularny i apologeta chrześcijaństwa, autor dzieł „ Bóg nie jest urojeniem. Złudzenie Dawkinsa”/ wydawn. WAM 2007/ i „Zmierzchu ateizmu” , w których podważa twierdzenia Dawkinsa i innych ateistów. Francis Collins/ ur. 1950/,  genetyk,  kierujący  „Projektem poznania ludzkiego genomu” na Uniwersytecie Michigan. Collins stwierdził, że udział w sekwencjonowaniu ludzkiego genomu był dla niego inspiracją ku chrześcijaństwu/. Antony Flew/ 1923-2010/, brytyjski filozof i historyk religii, wieloletni propagator ateizmu, w 2004 roku opublikował dzieło pt. „Bóg istnieje. Dlaczego najsłynniejszy ateista zmienił swój światopogląd?” / jego książkę wydała w 2010 roku Fronda/.  Evelyn Waugh/1902-66/, powieściopisarz i eseista, po swoim nawróceniu na katolicyzm w latach 30 XX wieku stał się gorliwym apologetą chrześcijaństwa. Malcolm Muggeridge/ 1903-90/, początkowo dziennikarz i zwolennik socjalizmu, po zapoznaniu się  z prawdą o Wielkim Głodzie na Ukrainie, spowodowanym przez partię komunistyczną porzucił ateistyczne poglądy deklarując się jako chrześcijanin. W wieku 79 lat przystąpił do Kościoła katolickiego. Edith Sitwell / 1887-1964/, brytyjska poetka i krytyk literacki, w wieku 68 lat przyjęła chrzest w Kościele katolickim. Hillary Belloc/1870-1953/, brytyjski historyk i pisarz, po nawróceniu apologeta katolicki. Dorothy Sayers/1893-1957/, brytyjska pisarka, autorka przekładu „Boskiej Komedii” Dantego. Joseph Pearce /ur 1961/, brytyjski pisarz, wykładowca, biograf Chestertona. Autor książki „Konwertyci wśród ludzi pióra. Rzecz o duchowości w epoce zwątpienia”, w której przedstawił pustkę i bezsens ateizmu.  Mortimer Adler/ 1902-2001/, filozof, wykładowca, w 1999 roku nawrócił się na katolicyzm. Clare Boothe Luce/ 1903-87/, pisarka, dyplomatka, w 1949 roku nawróciła się na katolicyzm. Frederic Copleston/ 1907-94/, historyk filozofii, autor 11-to tomowej „Historii filozofii” , na katolicyzm nawrócił się w wieku 22 lat. Dorothy Day/ 1897-1980/, amerykańska dziennikarka i aktywistka społeczna, początkowo zwolenniczka anarchizmu, w 1927 roku po nawróceniu na katolicyzm założycielka domów opieki społecznej i wspólnot. Elizabeth Fox-Genovese/ 1941-2007/, historyk, aktywistka feministyczna, w 1995 roku, obserwując fatalne skutki relatywizmu moralnego  nawróciła się na katolicyzm.  Antonia Fraser/ ur. 1932/, historyk, pisarka. Nawróciła się w wieku 22 lat. Peter Geach/ ur. 1916/, brytyjski filozof i logik, nawrócił się na katolicyzm w młodości. René Girard /ur. 1923/, francuski antropolog, historyk i filozof, autor wielu inspirujących koncepcji w naukach humanistycznych i w religioznawstwie. Nawrócił się w młodości, stał się obrońcą nauki Kościoła. Alec Guinness/1914-2000/, jeden z najbardziej znanych brytyjskich aktorów, Wraz żoną przyjął chrzest w 1956 roku w Kościele katolickim. Frederic Hart/ 1943-99/, rzeźbiarz i wybitny architekt amerykański, wyznawca i apologeta katolicyzmu. Gerard Marley Hopkins/ 1844-89/, angielski poeta epoki wiktoriańskiej, nawrócił się podczas studiów w Oxfordzie. Russel Kirk/ 1918-94/, historyk i politolog, jeden z twórców amerykańskiego neokonserwatyzmu, w 1963 nawrócił się na katolicyzm. Gertrude Elisabeth Anscombe/ 1919-2001/, brytyjska filozofka analityczna tłumaczka i wydawca pism Wittgensteina, dwukrotnie aresztowana za pikietowanie klinik aborcyjnych. Niezwykłą postacią jest Bernard Nathanson. W 2009 roku nakładem wydawnictwa Fronda ukazała się jego autobiografia pt. „Ręka Boga”, w której przedstawia on swoja drogę życiową: od wyrachowanego propagatora aborcji po moralne opamiętanie. Gdy szukał przebaczenia i drogi pokuty dzięki przykładowi obrońców życia przeżył  nawrócenie i przyjął chrzest w Kościele katolickim. To tylko  niektóre przykłady ludzi, którzy z krainy duchowej pustki przeszli do krainy wiary. W encyklice „Fides et ratio” Jan Paweł II pisał o różnych drogach, które prowadzą do poznania prawdy i tajemnicy Boga. Przestrzegając przed oparciem się jedynie na własnych siłach Ojciec św. zachęcał do zakorzenienia się w prawdzie i budowania domu swojego życia w cieniu Bożej mądrości. Tylko w tym horyzoncie prawdy człowiek będzie mógł w pełni zrozumieć sens swojej wolności oraz swoje powołanie do miłowania i poznania Boga jako najdoskonalsze urzeczywistnienie samego siebie.

Ks. Waldemar Kulbat