Kwiaty polne i ogrodowe otoczyły ul ustawiony przed ołtarzem, a na żyrandolach zawisły pszczoły. W takiej niecodziennej scenerii przypominającej ukwieconą, pachnącą łąkę, w kościele p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Łodzi została odprawiona Msza św. dziękczynna z okazji VIII Wojewódzkiego Święta Pszczoły.

Decyzją władz (Rektora?) Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu został zawieszony na trzy miesiące prof. Aleksander Nalaskowski, który w felietonie prasowym ośmielił się skrytykować marsze LGBT.
Podniósł się krzyk oburzenia!
- Czy słuszny?...

W kwestii gender szczery do bólu.
- "Jakiej jest pan płci"?
- Mieszkowski: "Ja nie wiem"(za: https://niezalezna.pl/287765-w-kwestii-gender-szczery-do-bolu-jakiej-jest-pan-plci-mieszkowski-ja-nie-wiem)
W tytule użyto słowa „rewelacyjne” z pewnym wahanie, ponieważ

Jakże słowa te są prawdziwe mogliśmy się przekonać przebywając w sierpniu w czasie wakacji w Dusznikach-Zdroju z wnukami 4-letnim Tomkiem i 8-letnim Mateuszem.
Zagospodarowany na pięciu hektarach Park Zdrojowy wita gości starymi bukami, lipami, a także pięknymi kwiatami. To tutaj znajduje się

>> „Karpie bijem” to historia agresywnego wiejskiego kmiota, który nie przepuści zarówno żywemu, jak i martwemu. /…/  – mówi Andrzej Pilipiuk.<< (https://www.gazetapolska.pl/20300-problemy-z-karpiami-i-adolfem-hitlerem)

Marszałek Śmigły –Rydz,
Nasz drogi, dzielny wódz,
Gdy każe, pójdziem z nim, Hitlera tłuc.

Część tekstu tej piosenki oraz jej marszową melodię pamiętam z pierwszej połowy 1939 roku, gdy była śpiewana przez kolegów w męskiej prywatnej szkole powszechnej (dziś nazywanej podstawową) przy Społecznym Gimnazjum i Liceum w Łodzi przy ulicy Pomorskiej 105

"Cokolwiek czynisz, czyń roztropnie i patrz końca" ("Quidquid agis prudenter agas et respice finem" - anonimowa myśl pochodząca ze Średniowiecza)
Z satysfakcją napisałem >Średniowiecze< z dużej litery, oddając i w ten sposób hołd czasom, w których bardzo poważnie traktowano człowieczeństwo i sens żywota. Bajecznie kolorowe, roztańczone i rozśpiewane, wzlatujące ku niebu strzelistym gotykiem katolickich katedr, ustanawiające uniwersytety, organizujące sensownie życie, czujne na zakusy piekieł Średniowiecze. (Co nie znaczy, że wolne od grzeszności.)

Ruszyłem na zwiedzanie miasta. Intrygowało mnie miejsce, gdzie stał jeden z największych i najsławniejszych klasztorów hiszpańskich - San Facundo.
Gdzieś tu musi być – zgadywałem – nie mógł przecież przepaść tak po prostu, bez śladu.  Zapytałem o to mężczyznę, który po otwarciu kłódki właśnie zdejmował łańcuch z furtki prowadzącej na rumowisko.

Takie tempo towarzysze, że nie ma czasu załadować! To stary wic (może z filmu Barei?…) obrazujący pewne wzmożenia. Ongiś w budowie nowego ustroju. A teraz?...
A i owszem – tempo utrzymują wypróbowani przodownicy. Teraz w kleceniu nowej mody. I nadal „nie ma czasu” na przemyślenie sensu tego, co się robi, w czy - aktywnie bądź biernie - uczestniczy, czemu poddaje...

A w łagodniejszej wersji – słabomyślności. No, bo zastanówmy się - skoro NIC nie było, to co mogło wybuchną?
Co mogło eksplodować, w dodatku tak skutecznie, żeby powstał ów pra-kosmos?...

W ostatniej chwili wyłoniła się niespodziewanie Calzadilla de la Cueza, od jakiegoś czasu zapowiadana widokiem samotnej wieży na wzgórku. Wieś jest uboga, ukryta przed światem w głębokiej niecce, otoczona polami słoneczników. Kolejny raz spotykam tu Marcina z Tours, bo jemu został dedykowany ubożuchny kościółek, cały z cegły, bo  Palencia jest cała ceglana, nie z kamienia, komu by przyszło do głowy transportować kamień z dalekich gór.

11 sierpnia 2019 W Warszawie odbyły się uroczystości związane z 75 Rocznicą  powołania Brygady Świętokrzyskiej Narodowych Sił Zbrojnych. Współorganizatorami uroczystości byli Urząd ds. Kombatantów i  Osób Represjonowanych oraz  Zarząd Główny Związku Żołnierzy  Narodowych Sił Zbrojnych. Impreza odbyła się pod Patronatem Prezydenta Andrzeja Dudy. Na Rocznicę przyjechało 

Tolerancja i postęp! Postęp i tolerancja! We wszystkich przypadkach, najbardziej zadziwiających konfiguracjach i pozach, zniewalająca, totalna super para: Postęp z Tolerancją. Gromkie pieśni jeźdźców ich orszaku docierają do postępowych mediów, przez nie do otwartych postępowo umysłów, aby zagnieździć się w tolerancyjnie czułych sercach. Dla swoich.

Ongiś, w dawnych czasach, pamiętam, wydzierganie-czyli wytatuowanie-znaczyło kryminalistę. Tak było i już! Pamiętam.
Teraz owa więzienna moda wylała się na różnych młodzianków ( i młodzianki) z niektórych kółek wzajemnego napędzania, którzy bezpruderyjne dają ciała dla oznakowania. Oznakowania dla

Pan Jerzy Jachowicz w tygodniku „Sieci” (nr 348) felietonuje sobie z niejakiej Emanueli Gretkowskiej – honorowej przewodniczącej jakiejś partii - przypisując jej takie oto sformułowania we wniosku do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej: „Większość zwykłych wyborców w Polsce to ludzie otumanieni przez religię chrześcijańską”

/.../ Takie tłumaczenie i znaczenie tego słowa w naszym języku pasuje mi do jego zastosowania dla określenia  zaznaczonej ostatnio wyraźnie w mediach sytuacji napastliwego ataku na dwie znane w Polsce osoby/osobistości: abp. Marka Jędraszewskiego i marszałka sejmu  Marka Kuchcińskiego.

Mijała trzecia godzina wytrwałości. Warunki były nadzwyczaj trudne. Obezwładniający upał, nierówne, wyślizgane podłoże, zmuszały do pełnej koncentracji.
Człowiek za człowiekiem, noga za nogą, centymetr po centymetrze zdobywaliśmy przestrzeń. Przyklejeni do ściany. Zwarci. Zdeterminowani. Czujni.

Zaraza jest zespołem chorób dotykających uprawy roślin, stada zwierząt, a nawet ludzi, kiedy przybiera postać epidemii. W odniesieniu do społeczeństw ludzkich zaraza może uzewnętrzniać się w groźnych ideologiach zyskujących poklask i akceptację ludzi uwiedzionych rzekomą ich atrakcyjnością, czemu służą ogłupiające mechanizmy socjotechniki.

Oderwanie od korzeni, brak nawyku samodzielnej nauki, poddanie się stereotypom i mitom preparowanym dla łatwiejszego ugniatania gustów, postaw, reakcji lewego "elektoratu", skutkuje hałaśliwym eksponowaniem standardowych atrap niezależności, stanowiących w istocie jedynie infantylne wizytówki zagubienia.

O tej heroicznej ofierze naszego Narodu pisałem kilkakroć*, teraz jedynie chciałbym dodać, iż niezależnie od wszelkich innych rozbudowanych analiz, konkluzja zawsze pozostaje ta sama: Po latach umęczenia i upokorzenia, po wiedzy o oficjalnych deklaracjach aliantów, po stanowczych wezwaniach sowieckich władz stojących u wrót stolicy umęczonego kraju: „Polacy do broni!” Powstanie nie mogło nie wybuchnąć.