Nie tylko bieżączką zwaną "polityka" żyje człowiek, dlatego publikujemy nadesłane wiersze siostry M. Alicji Augustynowicz - felicjanki. To zaproszenie do refleksji i dystansu wobec hałaśliwej codzienności.
kn
Odwiedziny w Reczu
Drzewa w zielonych mundurach
jak reprezentacyjne wojsko
salutują
Wieża kościoła króluje wysoko
Cmentarz na górce kradnie oddech
W Inie płyną stare sekrety
Park wiruje miłośnie jak dawniej
Mury obronne
Baszty
Pagórki
Doliny
I ten dom rodzinny
Co zawsze mówi czekam
Na dachach chciałoby się krzyknąć
Witaj Reczu
Witaj
(wiersz wydrukowany w Antologii poezji -ofiarowanej Ojcu Świętemu JPII, „ Pochwyć mnie Światło rzeką swoich ramion”, Warszawa Verbinum 2008, s.377)
Recz w moich oczach
Jaki Ty byłeś wielki
Reczu
w moich dziecięcych oczach,
jaki inny,
gdy nad Inę przyjeżdżał tabor cygański.
Jaki Ty byłeś nieznany
w moich oczach,
że z kanką mleka zabłądzić mogłam,
Jaki Ty byłeś szczęśliwy
w moich młodzieńczych oczach,
gdy kończyło się ósmą klasę,
i w gronie przyjaciół do kina szliśmy razem
i kiedy na strzelnicy wygrało się pluszowego misia
Jaki Ty byłeś piękny
w moich dorosłych oczach
gdy chodziło się
do kościoła, na spacery nad Inę i na cmentarz, do szkoły, sklepów, do parku na zabawy i dyskoteki, na praktyki w Fabryce Sprzętu Okrętowego, w czasie wakacji do pracy w Rozlewni…
a dziś
kiedy patrzę dojrzale
Recz
jest dla mnie jak Biblia
z której czytam
psalm błagalno- dziękczynny
darowanego mi miejsca
w oceania życia
Recz w mojej pamięci
Próbuję nieudolnie
wymalować słowem
Recz- moje miasto rodzinne,
takie nieduże
w oceanie wielkich miast.
Kościół gotycko- barokowy,
Cmentarz na górce,
Mury obronne,
Dwie zabytkowe baszty-
Drawieńska i Choszczeńska,
Szkoła im. Stefana Czarneckiego, Stadion,
Fabryka Sprzętu Okrętowego „ Remor”,
Gminna Spółdzielnia, Mleczarnia, Przychodnia, Restauracja „ Basztowa”, Piekarnia, Policja, Straż Pożarna, Remiza, Sklepy,
I te górki, doliny,
lasy, jezioro „na Barana”, rzeka Ina…
i ludzie bliscy sercu…
Kto tu mieszkał
chętnie to miasto odwiedza
Recz
Reczu -moje miasto rodzinne,
cóż z Ciebie zostało?
Tak dużo i tak mało….
Co było wspólne
sprzedano,
sprywatyzowano…
Dziś odwiedzając Recz
zadaję sobie pytanie
dlaczego i komu….
Dobro powiela dobroć…
Recz i my
I gdzieś świat inny…
Nie zakuwajcie mnie w kajdany niewoli….
wyjeżdżać za granicę
stąd muszę
dla chleba
to boli…
Cień mogił na górce
wbrew pozorom
umarłe miasto zmartwychwstaje
pamięcią i wdzięcznością serca
kolejna tajemnica Recza….
Każdego dnia
Każdego dnia
Cieszę się Panie
żeś mi podarował
na czas ziemskiego pielgrzymowania
Recz-moje miasto rodzinne
w moim sercu jest ono ważne
jak skarb ukryty w roli
Każdego dnia
Anioła dobroci
w Reczu
postaw Boże
niech anioły złe
ustąpią wreszcie
zdrowego ducha
ocal Panie
w moim rodzinnym mieście
Recz
Miasto moje rodzinne
ile radości, łez, bólu…
ile tajemnic w sobie kryje…
Ktoś przed laty
wypisał na murze obronnym
tuż przy szkole
Kocham Kaśkę…
a to miasto
ma tyle miłości
ile w nim Twojego serca
dla Niego bije
Deo gratias
W otchłani tęsknot
z wibracją myśli
śladem naszych ojców
aż po ostatni oddech
nasycona duchem jedności
choć nie jesteś Bogiem
Ty Reczu
jesteś ze mną
a ja z Tobą
trwa we mnie
nuta wierności Tobie
miasto moje rodzinne
***
Poezja i malarstwo jest mową duszy.
Jolanta Maria Augustynowicz, imię zakonne –s.Maria Alicja (Zgromadzenie Sióstr św. Feliksa z Kantalicjo). W Miliczu uczy katechezy w Społecznym Gimnazjum AD ASTRA i I LO.
Lubi tworzyć, między innymi pisać wiersze i malować. Poezja i malarstwo jest mową Jej duszy. Jest to także wyraz nowej ewangelizacji a i relaksu.
Wiersze s. Alicji można było spotkać w Niedzieli, w Naszym Dzienniku, w periodyku Głos dla Życia, w Powściągliwość i praca, w ósmym tomie almanachu A Duch wieje - kędy chce (1998), w miesięczniku Rodzina Radia Maryja, w antologii poezji Pochwyć mnie Światło rzeką swoich ramion (2009).
Zostały one zebrane w dwa tomiki poezji Amen Życiu (2000), W Barwach Miłości (2012).
W roku 2000 s. Alicja zdobyła I miejsce za wiersz Życie w Europejskim Konkursie poezji religijnej we Włoszech w Taranto, a w 2002 II miejsce za wiersz o Janie Pawle II.
Jest także wymieniona w Słowniku osób duchownych piszących wiersze Poeci Pańskiej Winnicy (2004).