To są gry polityczne
Z chrześcijanami w Iraku rozmawia Maria Lozano z centrali organizacji Kirche in Not (Kościół w Potrzebie)
Gdzie należy szukać źródła agresji muzułmanów wobec chrześcijan w Iraku?
Osoba 1: – Dziś mamy do czynienia z ogromnym kryzysem islamu, ponieważ jest to religia bardzo zamknięta na nowoczesność, na to wszystko, co przynosi nam cywilizacja, kultura współczesna. Jest to kryzys wewnętrzny islamu. Z drugiej strony religia ta opiera się na prawie, które bardzo odbiega od naszego, i pochodzi od plemion Beduinów sprzed niemal 2 tysięcy lat. Są oni sunnitami, choć w ich wierzeniach daje się zauważyć pierwiastki pogańskie, jak kult sił przyrody. W przeszłości Beduini byli niezależnym społeczeństwem z własną administracją. Często rabowali karawany. Każdy władca musiał liczyć się z ich siłą. Pomagali oni również w tłumieniu chłopskich powstań.
Do tego dochodzi konflikt między samymi muzułmanami. Wielu z nich chce powrotu do islamu tradycyjnego, który był na początku. Pamiętajmy jednak, że opiera się on na założeniu, że ci wszyscy, którzy nie są muzułmanami, są niewiernymi, a tym z tego względu nie przysługują takie prawa jak muzułmanom. Biorąc to wszystko pod uwagę, nietrudno zrozumieć, dlaczego fundamentaliści islamscy posuwają się do aktów agresji wobec „innowierców”.
Jak wygląda życie codzienne irackich chrześcijan?
Osoba 2: – Oczywiście to zależy od tego, w której części kraju mieszkają. W ostatnich miesiącach pojawił się problem uchodźców. Na pewno w bardzo trudnej sytuacji są osoby, które zostały zmuszone do opuszczenia swoich domów – miast, wiosek, często bez pieniędzy, jedzenia czy bez niczego. Tu, gdzie mieszkam, na północy Iraku, przychodzą do nas po pomoc, a my staramy się jej udzielić. Naprawdę cierpimy razem z nimi, kiedy patrzymy na te głodne i biedne dzieci, o które nikt się nie troszczy. Czujemy się z tym źle i staramy się zrobić wszystko, co w naszej mocy, ale nasze możliwości są bardzo ograniczone, ponieważ jesteśmy zbyt małym Kościołem, nie jesteśmy wielką organizacją, dlatego prosimy inne międzynarodowe instytucje o wsparcie.
Jak zatem zmieniła się sytuacja wyznawców Chrystusa od czasu wybuchu obecnego konfliktu?
Osoba 1: – Zasadniczo konstrukcja irackiego społeczeństwa opiera się na zasadzie, że inni, czyli niemuzułmanie, są obywatelami drugiej kategorii. Z pewnością mamy jednak do czynienia z jedną zmianą – z odrodzeniem się tej ekstremistycznej mentalności, która na innych patrzy jak na tych gorszych. Dlatego właśnie w ostatnich latach chrześcijanie są tak mocno prześladowani, i to nie tylko przez fundamentalistów islamskich, ale także w społeczeństwie. Widzimy to w relacjach w zakładach pracy, między sąsiadami, niemal w każdej dziedzinie życia. A wszystko to ma źródło właśnie w ekstremizmie.
Kto dopuścił do sytuacji, że sunnickie samozwańcze Państwo Islamskie w Iraku tak szybko uzyskało kontrolę nad krajem?
Osoba 1: – Sądzę, że jest to rezultat tego, że miało ono duże poparcie w społeczeństwie. Z drugiej strony z pewnością wpłynęła na to prowadzona obecnie polityka. Jest nam jednak to wszystko trudno zrozumieć, bo nie jest racjonalne, że sunnicka mniejszość zaczyna kontrolować kilka dużych miast czy regionów i dzieje się to w ciągu kilku godzin. To są gry polityczne, które trudno nam zrozumieć.
Jaka przyszłość czeka chrześcijan w Iraku?
Osoba 1: – Z chrześcijańskiego punktu widzenia musimy patrzeć na to zawsze jak na doświadczenie. Doświadczenie dla tych, którzy pozostają w Iraku, nawet jako ta bardzo mała społeczność. Większość chrześcijan jednak obserwując to, co się dzieje w ostatnich dniach, rozważa wyjazd z kraju, choć część naszych wiernych chciałaby zostać.
To zrozumiałe, skoro tu się wychowali, tu jest ich kultura i dom.
Osoba 1: – To, czy tutaj zostaną, zależy przede wszystkim od tego, czy zostanie im zagwarantowane godne życie w kraju. Ponieważ to, co dzieje się w ostatnich dniach, jest szokiem dla wszystkich, jest ogromną raną. Nie możemy zatem jednoznacznie powiedzieć, że wszyscy chrześcijanie wyjadą z Iraku lub że wszyscy zostaną, to zależy od tego, co się wydarzy. Osoba 2: – Rzeczywiście przyszłość nie jest taka jasna, nikt nie wie, co się wydarzy. Zawsze wierzymy, że wszystko się ułoży i że międzynarodowe siły bezpieczeństwa, które walczą w ofensywie przeciwko ekstremistom, ochronią prześladowanych chrześcijan. Pomogą im wrócić do swoich domów. W innym przypadku w obozach dla uchodźców nie mają przyszłości: są bez pracy, bez niczego.
Uchodźcy bardzo liczą na międzynarodowe wsparcie, które pomoże im wrócić tam, gdzie mieszkali od tysięcy lat. Jeśli natomiast pomoc z zagranicy nie nadejdzie, z pewnością wielu chrześcijan opuści Irak, a nie chcielibyśmy, żeby do tego doszło. Pamiętajmy też, że sam wyjazd z Iraku tysięcy ludzi też nie będzie taki łatwy.
Rozmówcy ze względu na bezpieczeństwo chcieli pozostać anonimowi.
Maria Lozano. Tłumaczenie Aneta Przysiężniuk-Parys
Wszyscy, którzy chcieliby wesprzeć chrześcijan w Iraku, mogą to uczynić, wpłacając pieniądze na konto:
Pomoc Kościołowi w Potrzebie
ul. Wiertnicza 142
02-952 Warszawa
PKO BP o/Warszawa
87 1020 1068 0000 1402 0096 8990
ING Bank Śląski o/ Warszawa
31 1050 1025 1000 0022 8674 7759
z dopiskiem „Exodus z Iraku”
za:www.naszdziennik.pl/wp/92757,to-sa-gry-polityczne.html
Gdzie należy szukać źródła agresji muzułmanów wobec chrześcijan w Iraku?
Osoba 1: – Dziś mamy do czynienia z ogromnym kryzysem islamu, ponieważ jest to religia bardzo zamknięta na nowoczesność, na to wszystko, co przynosi nam cywilizacja, kultura współczesna. Jest to kryzys wewnętrzny islamu. Z drugiej strony religia ta opiera się na prawie, które bardzo odbiega od naszego, i pochodzi od plemion Beduinów sprzed niemal 2 tysięcy lat. Są oni sunnitami, choć w ich wierzeniach daje się zauważyć pierwiastki pogańskie, jak kult sił przyrody. W przeszłości Beduini byli niezależnym społeczeństwem z własną administracją. Często rabowali karawany. Każdy władca musiał liczyć się z ich siłą. Pomagali oni również w tłumieniu chłopskich powstań.
Do tego dochodzi konflikt między samymi muzułmanami. Wielu z nich chce powrotu do islamu tradycyjnego, który był na początku. Pamiętajmy jednak, że opiera się on na założeniu, że ci wszyscy, którzy nie są muzułmanami, są niewiernymi, a tym z tego względu nie przysługują takie prawa jak muzułmanom. Biorąc to wszystko pod uwagę, nietrudno zrozumieć, dlaczego fundamentaliści islamscy posuwają się do aktów agresji wobec „innowierców”.
Jak wygląda życie codzienne irackich chrześcijan?
Osoba 2: – Oczywiście to zależy od tego, w której części kraju mieszkają. W ostatnich miesiącach pojawił się problem uchodźców. Na pewno w bardzo trudnej sytuacji są osoby, które zostały zmuszone do opuszczenia swoich domów – miast, wiosek, często bez pieniędzy, jedzenia czy bez niczego. Tu, gdzie mieszkam, na północy Iraku, przychodzą do nas po pomoc, a my staramy się jej udzielić. Naprawdę cierpimy razem z nimi, kiedy patrzymy na te głodne i biedne dzieci, o które nikt się nie troszczy. Czujemy się z tym źle i staramy się zrobić wszystko, co w naszej mocy, ale nasze możliwości są bardzo ograniczone, ponieważ jesteśmy zbyt małym Kościołem, nie jesteśmy wielką organizacją, dlatego prosimy inne międzynarodowe instytucje o wsparcie.
Jak zatem zmieniła się sytuacja wyznawców Chrystusa od czasu wybuchu obecnego konfliktu?
Osoba 1: – Zasadniczo konstrukcja irackiego społeczeństwa opiera się na zasadzie, że inni, czyli niemuzułmanie, są obywatelami drugiej kategorii. Z pewnością mamy jednak do czynienia z jedną zmianą – z odrodzeniem się tej ekstremistycznej mentalności, która na innych patrzy jak na tych gorszych. Dlatego właśnie w ostatnich latach chrześcijanie są tak mocno prześladowani, i to nie tylko przez fundamentalistów islamskich, ale także w społeczeństwie. Widzimy to w relacjach w zakładach pracy, między sąsiadami, niemal w każdej dziedzinie życia. A wszystko to ma źródło właśnie w ekstremizmie.
Kto dopuścił do sytuacji, że sunnickie samozwańcze Państwo Islamskie w Iraku tak szybko uzyskało kontrolę nad krajem?
Osoba 1: – Sądzę, że jest to rezultat tego, że miało ono duże poparcie w społeczeństwie. Z drugiej strony z pewnością wpłynęła na to prowadzona obecnie polityka. Jest nam jednak to wszystko trudno zrozumieć, bo nie jest racjonalne, że sunnicka mniejszość zaczyna kontrolować kilka dużych miast czy regionów i dzieje się to w ciągu kilku godzin. To są gry polityczne, które trudno nam zrozumieć.
Jaka przyszłość czeka chrześcijan w Iraku?
Osoba 1: – Z chrześcijańskiego punktu widzenia musimy patrzeć na to zawsze jak na doświadczenie. Doświadczenie dla tych, którzy pozostają w Iraku, nawet jako ta bardzo mała społeczność. Większość chrześcijan jednak obserwując to, co się dzieje w ostatnich dniach, rozważa wyjazd z kraju, choć część naszych wiernych chciałaby zostać.
To zrozumiałe, skoro tu się wychowali, tu jest ich kultura i dom.
Osoba 1: – To, czy tutaj zostaną, zależy przede wszystkim od tego, czy zostanie im zagwarantowane godne życie w kraju. Ponieważ to, co dzieje się w ostatnich dniach, jest szokiem dla wszystkich, jest ogromną raną. Nie możemy zatem jednoznacznie powiedzieć, że wszyscy chrześcijanie wyjadą z Iraku lub że wszyscy zostaną, to zależy od tego, co się wydarzy. Osoba 2: – Rzeczywiście przyszłość nie jest taka jasna, nikt nie wie, co się wydarzy. Zawsze wierzymy, że wszystko się ułoży i że międzynarodowe siły bezpieczeństwa, które walczą w ofensywie przeciwko ekstremistom, ochronią prześladowanych chrześcijan. Pomogą im wrócić do swoich domów. W innym przypadku w obozach dla uchodźców nie mają przyszłości: są bez pracy, bez niczego.
Uchodźcy bardzo liczą na międzynarodowe wsparcie, które pomoże im wrócić tam, gdzie mieszkali od tysięcy lat. Jeśli natomiast pomoc z zagranicy nie nadejdzie, z pewnością wielu chrześcijan opuści Irak, a nie chcielibyśmy, żeby do tego doszło. Pamiętajmy też, że sam wyjazd z Iraku tysięcy ludzi też nie będzie taki łatwy.
Rozmówcy ze względu na bezpieczeństwo chcieli pozostać anonimowi.
Maria Lozano. Tłumaczenie Aneta Przysiężniuk-Parys
Wszyscy, którzy chcieliby wesprzeć chrześcijan w Iraku, mogą to uczynić, wpłacając pieniądze na konto:
Pomoc Kościołowi w Potrzebie
ul. Wiertnicza 142
02-952 Warszawa
PKO BP o/Warszawa
87 1020 1068 0000 1402 0096 8990
ING Bank Śląski o/ Warszawa
31 1050 1025 1000 0022 8674 7759
z dopiskiem „Exodus z Iraku”
za:www.naszdziennik.pl/wp/92757,to-sa-gry-polityczne.html