Tajemnica życia wiecznego zbawionych "przekracza wszelkie możliwości naszego zrozumienia i wyobrażenia" - czytamy w Katechizmie Kościoła katolickiego (1024, 1027). Nie chodzi o zaspokojenie ludzkiej ciekawości, podawanie szczegółów życia przyszłego. Objawienie rzuca nieco światła na naszą doczesną drogę. Rzeczywistość nieba jest ponad nasze możliwości poznawcze i wyobraźnię: "Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują" (1 List do Koryntian 2, 9). Św. Paweł mówi też, że przeminie wiara, przeminie nadzieja, a pozostanie miłość. A zatem niebo to miłość: to doświadczenie bycia kochanym, oraz zdolność kochania innych. Natomiast w Liście do Rzymian czytamy: „Królestwo Boże to nie sprawa tego, co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym” (14,17). Św. Augustyn pisze w Państwie Bożym, że wizja której dostępują błogosławieni nie jest jednostkowym doświadczeniem ale najwyższą radością dzielona z innymi błogosławionymi: Jeruzalem niebieskie będzie wspólnotą miłości gdzie wszystkie serca zostaną oświecone i zjednoczone w Bożej miłości. Jednak myśl o zbawieniu zawiera ideę stopniowalności szczęścia. Historia wyobrażeń o niebie wyrażała ją choćby w obrazie kolejnych poziomów nieba, z których każdy okazuje się jeszcze bardziej napełniony szczęściem. W obecności Boga, gdy odsłoni przed nami swą chwałę - majestat i piękno, potęgę, wspaniałość i blask - odwrócimy wzrok od wszystkiego innego. Po lewej stronie tryptyku Sądu Ostatecznego Hansa Memlinga jest ukazany pochód zbawionych wstępujących do bram raju. Korowód zbawionych kroczy ku olbrzymiemu portalowi spoza którego podwoi bije blask złotego światła. Procesja wstępuje po schodach z kryształu, pod którym rosną kwiaty i rozsypane są drogie kamienie. Piotr podaje im rękę a aniołowie ubierają ich w piękne szaty. Muzyka aniołów jest symbolem wiecznej radości i chwały niebiańskiej/ „Chwalcie Go dźwiękiem rogu. Chwalcie na harfie i cytrze. Chwalcie Go bębnem i tańcem, chwalcie Go na strunach i flecie. Chwalcie Go na cymbałach dźwięcznych, chwalcie Go na cymbałach brzęczących”/ Ps 150, 3-5/.