W obszarze problematyki podjętej na tegorocznej konferencji niepokoją pewne paradoksy. Przecież fundamentalne dla rozwoju człowieka jest jego poczucie godności (osobistej, rodzinnej, narodowej). Ono wszak nadaje sensowność jego pracy, powołaniu i podejmowanym zadaniom. Pozwala też przeżywać wymiary własnej wartości, co skutecznie motywuje do działań moralnie pozytywnych i chroni przed aktami zniewolenia. Dlatego niezrozumiałą staje się ucieczka człowieka przed terminologią opartą na fundamencie „godności". Zdziwienie budzi również inny paradoks. Oto niedawno przetoczył się przez Polskę totalitaryzm komunistyczny, którego cechą dystynktywną było deptanie godności jednostki i narodu. Mimo to, coraz wyraźniej toleruje się nowe formy pogardzania godnością człowieka. Są to różne formy manipulacji i prania mózgu, gwałt na świadomości poprzez przekazy podprogowe, wyrafinowane sposoby uzależniania człowieka, czy różnego rodzaju działania w ramach mediokracji. Tego rodzaju zjawiska uwłaczają godności obywatela, który jest czytelnikiem, radiosłuchaczem czy telewidzem.
Konferencja „W obronie godności" jest więc trafną i wysoce profesjonalną odpowiedzią na wyzwania, które kieruje do nas cywilizacja mediów w jej niebezpiecznych perturbacjach. Czy polskie media zdolne są obronić zagrożoną godność? Swoje szczególne przesłanie kieruje konferencja do tych ludzi mediów, którzy poprzez odważną służbę prawdzie stali się solą polskiej ziemi i jasnym światłem w ponurym tunelu zakłamania. Respektują słowa: „Poznacie prawdę a prawda was wyzwoli" (J 8,32), dlatego są świadkami Prawdy, którą jest sam Chrystus.