Czy hedonizm jest właściwą drogą do szczęścia? Niestety ostatecznie prowadzi na manowce. Jest bowiem błędną etyką i zakłada uproszczoną antropologię i aksjologię. Przede wszystkim absolutyzuje dążenie do przyjemności, ignorując inne ważne dążenia, np. potrzebę sensu życia.Redukuje bogaty świat pozytywnych wartości i uczuć do przyjemności i uważa, że szczęście jest ich sumą. A człowieka traktuje jako istotę bierną

– odbiorcę wrażeń i samotnika karmiącego się przeżyciami. Niestety przeżycia przyjemności szybko przemijają, niekiedy uzależniają, a ich nadmiar szkodzi i prowadzi do nudy. Hedonizm nie zabezpiecza również przed krzywdzeniem innych osób. Czy z tego wynika, że należy wyrzekać się wszelkich przyjemności? Przecież życie przejawia się także poprzez nie. Dlatego dobrą rzeczą jest delektowanie się nimi pod warunkiem, że nie krzywdzi to innych osób, nie szkodzi nam samym oraz że nie uznajemy ich za normę moralności – najważniejszy drogowskaz dobrego życia, lecz opieramy je na solidniejszym fundamencie, np. na szacunku dla godności osoby czy na odpowiedzialności.

za:niezalezna.pl