Pamiętasz Kolego jeszcze ów wiersz - Do młodych - naszego wspaniałego poety  - Adama Asnyka?...

Do młodych

Szukajcie prawdy jasnego płomienia,
Szukajcie nowych, nieodkrytych dróg!
Za każdym krokiem w tajniki stworzenia
Coraz się dusza ludzka rozprzestrzenia
I większym staje się Bóg!

Choć otrząśniecie kwiaty barwnych mitów,
Choć rozproszycie legendowy mrok,
Choć mgłę urojeń zedrzecie z błękitów —
Ludziom niebiańskich nie zbraknie zachwytów,
Lecz dalej sięgnie ich wzrok.

Każda epoka ma swe własne cele
I zapomina o wczorajszych snach:
Nieście więc wiedzy pochodnię na czele
I nowy udział bierzcie w wieków dziele —
Przyszłości podnoście gmach!

Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
Choć macie sami doskonalsze wznieść:
Na nich się jeszcze święty ogień żarzy,
I miłość ludzka stoi tam na straży,
I wy winniście im cześć!

Ze światem, który w ciemność już zachodzi
Wraz z całą tęczą idealnych snów,
Prawdziwa mądrość niechaj was pogodzi:
I wasze gwiazdy, o zdobywcy młodzi,
W ciemnościach pogasną znów!


Jakże to uniwersalne i nieprzemijające wezwanie...

...Upływają lata, dekady...

I coraz bardziej jesteśmy bliżej rozumienia - ba - nawet odczuwania  :-)  - owego przemijania i...
I Nadziei, którą daje nam Stwórca - nasz Ojciec - Dawca życia i - właśnie - wspaniałej perspektywy Wieczności w Jego Domu...
Oby tylko nie zagubić się na drogach - bywa krętych - tu i teraz...
Oby...