Młodość jest okresem, w którym zabawa odgrywa szczególną rolę. Ulubionym miejscem rozrywki stają się dyskoteki, w których młodzi spędzają całe noce. Dyskoteki to nie tylko oślepiające światła, tępe uderzenia i jazgot instrumentów wybijający ze snu, ale także grupy umęczonych chłopaków i dziewczyn, którzy nad ranem wędrują do swoich domów.

Opuszczający miejsca zabaw młodzi często stają się utrapieniem dla pragnących odpoczynku ludzi, a nawet zagrożeniem dla przypadkowych przechodniów. Alkohol, narkotyki, podniecenie powodowane drażniącą system nerwowy młodych ludzi muzyką, przemieniają spokojną młodzież w agresywny tłum. Nieraz może dochodzić do przestępstw, których ofiarą pada także sama młodzież. Rodzice z niepokojem i lękiem patrzą na rozrywki swoich pociech, jednak jak to zwykle bywa, młodzi nie chcą słuchać i lekceważą zakazy i ostrzeżenia.

Kilka lat temu we Włoszech, po serii tragicznych wydarzeń, biskupi na prośbę zrozpaczonych rodziców skierowali do społeczeństwa list pasterski, w którym wskazali na zagrożenia czyhające na młodzież w dyskotekach: uzależnienie od narkotyków i alkoholu, zetknięcie się z przestępczym marginesem, narażanie własnego zdrowia i życia na agresję i przemoc, wypadki samochodowe czy motocyklowe, podczas powrotu z miejsc rozrywki itp.

Czy poza tym poszukiwaniem przez młodych ludzi dyskotekowego oszołomienia nie skrywa się potrzeba odmiany, radosnego świętowania, zanurzenia w jakimś innym, szczęśliwym świecie? Czas wolny może być antycypacją szczęścia, które płynie z wysoka, twórczej wolności oraz radosnej komunii z Bogiem i ludźmi. W zachowaniach i tęsknotach młodzieży można dostrzec potrzebę bycia razem i dzielenia się z innymi swoimi doświadczeniami i emocjami. Takie miejsce, które pozwoliłoby młodym, których łączą wspólne wartości, na przeżycie radosnego spotkania, pokonania niepewności i lęków, mogłaby tworzyć chrześcijańska wspólnota.