Jest oczywiste, że prawie od momentu powstania Radio Maryja jest przedmiotem medialnej, nie przebierającej w środkach agresji. W ostatnich miesiącach, zwłaszcza po odejściu z tego świata Ojca św. Jana Pawła II, ataki na Radio przybrały postać niemal histerycznej manii prześladowczej, wywołującej zjawisko stadnych reakcji nienawiści niektórych bezkrytycznych i bezmyślnych jednostek i grup. Skala tych ataków ujawnia rolę i znaczenie działalności Radia Maryja w służbie ewangelizacji. Jest zadziwiające, że Radio Maryja spotyka się  z zajadłą krytyką nie tylko z zewnątrz, co byłoby zrozumiałe, ale nawet ze strony niewielkich, choć dokuczliwych środowisk wewnątrzkościelnych. Znamienne, że krytyka ta nie dosięga ludzi i instytucji głoszących poglądy jaskrawo sprzeczne z wiarą. Toleruje się jawną opozycję wobec nauki moralnej i dogmatów Kościoła. Krytyka nie tylko ignoruje działalność  ludzi, środowisk i wydawnictw zaangażowanych w niszczenie katolickiej wizji rodziny i narodu oraz propagowanie dewiacji, natomiast jest skierowana wyłącznie przeciw Radiu Maryja. Jest to bolesne dla ludzi wierzących i oddanych Kościołowi, którym trudno jest to zrozumieć.  Zapewne, jak każda ludzka instytucja, nie jest ono wolne od niedoskonałości i potknięć. Jednak dokonując oceny Radia Maryja należy zachować właściwe proporcje. Przede wszystkim  to Radio służy milionom ludzi w Polsce i poza jej granicami. Obejmuje prawie wszystkich, od dziecięcych Kółek Różańcowych, po przebywających w szpitalach i domach opieki chorych. Słuchają tego Radia zarazem ludzie nie wykształceni i profesorskie elity. Założyciel Radia o. Tadeusz i jego pomocnicy zbudowali autentyczną wspólnotę, jakiej nie ma nigdzie, nie tylko w Europie ale i na świecie. Od samego początku Radio Maryja broniło bardzo zdecydowanie i bezkompromisowo wiary i moralności Kościoła przed dezintegracją. Jest to Radio modlitwy i formacji duchowej. Radio Maryja oraz Telewizja “Trwam” stworzyły przestrzeń wolności dla ludzi świeckich dla realizacji zasad nauki społecznej Kościoła w celu budowania sprawiedliwego ładu społecznego. Radio Maryja prowadzi autentyczny dialog i formuje środowiska otwarte na współpracę. Dla milionów ludzi w Polsce i poza jej granicami jest to Radio nadziei. To wszystko dokonuje się w czasie kiedy tyle różnorodnych inicjatyw medialnych rozbłysło i zagasło.
Jakie konsekwencje przyniosłaby likwidacja czy nawet jakiekolwiek zmiany personalne, które musiałyby zaowocować osłabieniem oddziaływania Radia Maryja w Polsce? Przekonująco na ten temat pisał niedawno Paweł Lisicki: “W wielu krajach Europy Zachodniej problem/ odpolitycznienia przyp. WK/ został już  dawno rozwiązany, bo środowiska podobne Radiu Maryja zostały skutecznie wykluczone z życia publicznego. Można się z tego cieszyć. Można też jednak zauważyć, że ideał odpartyjnienia Kościoła prowadzi ostatecznie do jego całkowitej marginalizacji. Ściśle rozumiany – czyli tak jak we Francji, Belgii, Hiszpanii, Holandii – pozbawia Kościół jakiegokolwiek realnego wpływu na prawodawstwo i sferę polityczną/.../Nie potrafi mobilizować opinii katolickiej do oporu przeciw radykalnym zmianom obyczajowym, choć może cieszyć się pewną przychylnością większości liberalnych mediów. W efekcie owo odpolitycznienie Kościoła – tak radykalne odebranie mu miejsca w sferze publicznej – uderza w samo jego wewnętrzne życie. Nie potrafiąc przeciwstawić się zmianom, Kościół traci oparcie w całym naturalnym systemie obyczajów, tradycji, przesądów, z którego wyrasta cywilizacyjna siła chrześcijaństwa i powoli obumiera wewnętrznie. Wydaje mi się to znacznie większą groźbą dla katolicyzmu niż polski problem upolitycznienia”/ Paweł Lisicki, “Kościół ma prawo do różnorodności”, “Dziennik”, 28 IV 2006/.  W jakim kontekście i klimacie kulturowym dokonuje się ten atak na Radio Maryja ukazuje wypowiedź niedawno zmarłego, byłego prezydenta Niemiec Johannesa v. Rau: “ W Europie już prawie żaden kraj nie jest zwolennikiem chrześcijańskiego modelu człowieka. Dlatego potrzebujemy własnej, nowej Europy, nad którą nie ma już żadnego kościelnego parasola”. Rau podkreślił też, że trzeba wytworzyć “nowe wartości europejskie” oraz “nowe prawa człowieka”. A przecież katolik, jak pisał obecny Papież, pozostając w mniejszości w zlaicyzowanym świecie, wobec agnostycznych mediów i subkultury musi być czytelnym świadkiem wiary i “powinien być w opozycji do tego co - jak go nazywa Nowy Testament – wydaje się oczywiste, dobre, logiczne. Jednym z najpilniejszych zadań chrześcijanina jest odzyskanie zdolności do stawiania oporu temu, co niesie obiegowa kultura”/ Joseph Ratzinger, Europa, jej podwaliny dzisiaj i jutro, Kielce 2005, s. 74/. Taką właśnie rolę pełni Radio Maryja. Wydaje się, że ataki na Radio Maryja są odbiciem dominującej dzisiaj tendencji do eliminacji lub marginalizacji chrześcijaństwa. Jeżeli w tej akcji biorą udział ludzie określający się jako chrześcijanie, to jedynie ujawniają, że kierują nimi siły duchowe wrogie Bogu, Kościołowi i Ewangelii. Stąd zrozumiały staje się apel o gorliwą modlitwę w intencji Radia i jego Założyciela.