Publikacje członków OŁ KSD
Janusz Janyst -Modlitwy wymiar zbawczy
W stołecznym wydawnictwie Rhetos ukazała się książka związanego z Łodzią duszpasterza, O. Józefa Łągwy SJ, pt. Nadchodzi godzina... już jest. Rzecz dotyczy modlitwy.
O. Józef Łągwa SJ ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi. Święcenia kapłańskie przyjął w 1978 roku od ks. Józefa Rozwadowskiego. Pełnił posługę w parafiach w Łodzi-Witowie, Wygiełzowie, Będkowie (przyczynił się tam do budowy domu parafialnego), Bełchatowie (gdzie rozpoczął wznoszenie nowego kościoła w Osiedlu Dolnośląska), Marzeninie (tu spowodował postawienie trzech kaplic w obrębie parafii), Okupie Wielkim, Grabi, Młodawinie Górnym. W 1983 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego - nowicjat odbył w Kaliszu i Toruniu. Pracował też w Szczecinie, Gdańsku-Wrzeszczu, Jastrzębiej Górze (gdzie zbudowane zostały największe nad polskim Bałtykiem organy). W latach 1998-2005 był przełożonym Domu Zakonnego i proboszczem w łódzkiej parafii p.w. Najświętszego Imienia Jezus, w której obecnie, po kilkuletniej przerwie, nadal działa. Prowadzi rekolekcje, wspomaga wspólnoty, kieruje oazami. Jest animatorem kultury chrześcijańskiej, twórcą Międzynarodowego Festiwalu „Słowo i Muzyka u Jezuitów (piąta edycja tej imprezy zakończyła się niedawno). Z jego inicjatywy odbyło się w sumie ponad 200 koncertów - część z nich w naszym mieście.
Przedmiotem książki O. Józefa Łągwy jest teologia modlitwy w przekazie Jana Pawła II, a ściśle w przemówieniach, homiliach i orędziach wygłoszonych w trakcie odbytych w latach 1979-2002 pielgrzymek do Polski. Pielgrzymki te, i łącząca się z nimi wspólna z narodem modlitwa, stanowiły dowód duchowego patriotyzmu polskiego papieża. O. Łągwa postawił sobie za cel przybliżenie czytelnikowi owej teologii modlitwy, podjął próbę odpowiedzi na pytanie, czym jest modlitwa i jak według Jana Pawła II powinna być ona rozumiana oraz przeżywana. Teksty papieża zanalizował uwzględniając wielość wątków dotykających modlitewnej problematyki.
W papieskim przekazie treści odnośnie do modlitwy są wielowymiarowe – teologiczne, liturgiczne, hagiograficzne, moralne, historyczne, patriotyczne. W ujęciu Ojca Świętego modlitwa, będąca niezbędnym środkiem zbawczym i narzędziem umożliwiającym bliski kontakt z Bogiem, ma charakter integralny oraz wszechogarniający, gdyż obejmuje również rzeczywistość tego świata. Przenika obszary ekonomii i pracy, życia społecznego i polityki, techniki i komunikacji medialnej, kultury a także innych aspektów dotyczących życia wspólnoty narodowej i międzynarodowej.
Autor podzielił książkę na cztery rozdziały. W pierwszym określił adresata oraz tematykę teologii modlitwy w papieskim przekazie. Adresat orędzia to człowiek obdarzony sumieniem, zdolny do moralnego działania, współtworzący rodzinę, społeczeństwo, naród. Gdy się modli, otwiera serce na Boga.
Rozdział drugi przybliża objawienie modlitwy i jej wzory w przekazie papieskim. Sumienie, pozwalające odrzucać zło a wybierać dobro, stanowi miarę i normę autentyczności modlitwy, która winna być trynitarna (mieć wymiar modlitwy do Ojca przez Chrystusa w Duchu Świętym). Dzięki zjednoczeniu z Bogiem człowiek odkrywa na nowo swoje miejsce w świecie.
Kolejny rozdział traktuje o modlitwie ustawicznej Kościoła w przekazie papieskim. Modlitwa jest powinnością wszystkich w Kościele, hierarchii i laikatu. Eucharystia - serce Kościoła, to źródło i szczyt życia chrześcijańskiego. Wraz z Liturgią Godzin stanowi formę publicznej i nieustannej modlitwy Kościoła. Jako istotną formę pobożności postrzegać też trzeba modlitwę różańcową.
W ostatnim rozdziale mowa jest o modlitwie jako podstawowej, obok pracy, misji chrześcijanina, mającego wiele do zdziałania w obecnym świecie ogarniętym liberalizacją i laicyzacją życia społecznego, charakteryzującym się relatywizmem wartości i zagrożonym ofensywą cywilizacji śmierci.
O. Łągwa, wnikliwie komentując papieskie teksty, często operując cytatami, podkreśla, że w ujęciu Jana Pawła II modlitwa ma głęboki wymiar zbawczy i moc przenikania ludzkiej egzystencji. Omawiana książka zachęca do modlitwy, prowadzi zarazem do ogólniejszej refleksji religijnej, jak również skłania do gruntownego studiowania pism papieża, dziś już świętego.
O. Józef Łągwa SJ ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi. Święcenia kapłańskie przyjął w 1978 roku od ks. Józefa Rozwadowskiego. Pełnił posługę w parafiach w Łodzi-Witowie, Wygiełzowie, Będkowie (przyczynił się tam do budowy domu parafialnego), Bełchatowie (gdzie rozpoczął wznoszenie nowego kościoła w Osiedlu Dolnośląska), Marzeninie (tu spowodował postawienie trzech kaplic w obrębie parafii), Okupie Wielkim, Grabi, Młodawinie Górnym. W 1983 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego - nowicjat odbył w Kaliszu i Toruniu. Pracował też w Szczecinie, Gdańsku-Wrzeszczu, Jastrzębiej Górze (gdzie zbudowane zostały największe nad polskim Bałtykiem organy). W latach 1998-2005 był przełożonym Domu Zakonnego i proboszczem w łódzkiej parafii p.w. Najświętszego Imienia Jezus, w której obecnie, po kilkuletniej przerwie, nadal działa. Prowadzi rekolekcje, wspomaga wspólnoty, kieruje oazami. Jest animatorem kultury chrześcijańskiej, twórcą Międzynarodowego Festiwalu „Słowo i Muzyka u Jezuitów (piąta edycja tej imprezy zakończyła się niedawno). Z jego inicjatywy odbyło się w sumie ponad 200 koncertów - część z nich w naszym mieście.
Przedmiotem książki O. Józefa Łągwy jest teologia modlitwy w przekazie Jana Pawła II, a ściśle w przemówieniach, homiliach i orędziach wygłoszonych w trakcie odbytych w latach 1979-2002 pielgrzymek do Polski. Pielgrzymki te, i łącząca się z nimi wspólna z narodem modlitwa, stanowiły dowód duchowego patriotyzmu polskiego papieża. O. Łągwa postawił sobie za cel przybliżenie czytelnikowi owej teologii modlitwy, podjął próbę odpowiedzi na pytanie, czym jest modlitwa i jak według Jana Pawła II powinna być ona rozumiana oraz przeżywana. Teksty papieża zanalizował uwzględniając wielość wątków dotykających modlitewnej problematyki.
W papieskim przekazie treści odnośnie do modlitwy są wielowymiarowe – teologiczne, liturgiczne, hagiograficzne, moralne, historyczne, patriotyczne. W ujęciu Ojca Świętego modlitwa, będąca niezbędnym środkiem zbawczym i narzędziem umożliwiającym bliski kontakt z Bogiem, ma charakter integralny oraz wszechogarniający, gdyż obejmuje również rzeczywistość tego świata. Przenika obszary ekonomii i pracy, życia społecznego i polityki, techniki i komunikacji medialnej, kultury a także innych aspektów dotyczących życia wspólnoty narodowej i międzynarodowej.
Autor podzielił książkę na cztery rozdziały. W pierwszym określił adresata oraz tematykę teologii modlitwy w papieskim przekazie. Adresat orędzia to człowiek obdarzony sumieniem, zdolny do moralnego działania, współtworzący rodzinę, społeczeństwo, naród. Gdy się modli, otwiera serce na Boga.
Rozdział drugi przybliża objawienie modlitwy i jej wzory w przekazie papieskim. Sumienie, pozwalające odrzucać zło a wybierać dobro, stanowi miarę i normę autentyczności modlitwy, która winna być trynitarna (mieć wymiar modlitwy do Ojca przez Chrystusa w Duchu Świętym). Dzięki zjednoczeniu z Bogiem człowiek odkrywa na nowo swoje miejsce w świecie.
Kolejny rozdział traktuje o modlitwie ustawicznej Kościoła w przekazie papieskim. Modlitwa jest powinnością wszystkich w Kościele, hierarchii i laikatu. Eucharystia - serce Kościoła, to źródło i szczyt życia chrześcijańskiego. Wraz z Liturgią Godzin stanowi formę publicznej i nieustannej modlitwy Kościoła. Jako istotną formę pobożności postrzegać też trzeba modlitwę różańcową.
W ostatnim rozdziale mowa jest o modlitwie jako podstawowej, obok pracy, misji chrześcijanina, mającego wiele do zdziałania w obecnym świecie ogarniętym liberalizacją i laicyzacją życia społecznego, charakteryzującym się relatywizmem wartości i zagrożonym ofensywą cywilizacji śmierci.
O. Łągwa, wnikliwie komentując papieskie teksty, często operując cytatami, podkreśla, że w ujęciu Jana Pawła II modlitwa ma głęboki wymiar zbawczy i moc przenikania ludzkiej egzystencji. Omawiana książka zachęca do modlitwy, prowadzi zarazem do ogólniejszej refleksji religijnej, jak również skłania do gruntownego studiowania pism papieża, dziś już świętego.