Szanowni Rodzino i Przyjaciele ś.p. dr. Eugeniusza Czerniawskiego
Jako kolega z bardzo dawnych lat studenckich (z drugiej połowy lat czterdziestych) pragnę pożegnać zacnego i drogiego nam wszystkich zmarłego, nazywanego w naszych starych studenckich czasach El-Hakimem, tj. lekarzem, bowiem w tych bardzo dawnych, a mnie bliskich sercu latach świadczył on pomoc pielęgniarską dla braci studenckiej w punkcie medycznym Caritas Academica w salce przy kościele oo. Jezuitów w Łodzi, tutaj przy ulicy Sienkiewicza 60. Pragnął studiować medycynę, ale jako że został uznany przez ówczesne polskie władze komunistyczne wrogiem ludu, nie miał na ten kierunek studiów wstępu. Pochodził z kresów, z Wilna oraz działał w konspiracji, a przy tym w okresie powojennym udzielał się czynnie w Caritas Academica, co przez ówczesną v-minister Krassowską w delegaturze w Łodzi było uznane za wystarczający powód, by czynić represje. Studiował więc mikrobiologię i kończył u rektora Zabłockiego, ale ślad medycyny zostawił w dzieciach. Ożenił się z wybitną humanistką, późniejszą profesor Uniwersytetu Łódzkiego.
Pozostaje mi w pamięci jako niezwykle dobroduszny, życzliwy kolega, niespotykanie opanowany, dobry człowiek. Realizował ewangeliczne hasło św. Pawła: „Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie” Usposobienie społeczne miał we krwi. Swą pracą i walką służył Polsce, Kościołowi i społeczeństwu.
Odszedł wspaniały człowiek. Pozostaje w mojej i naszej wspólnej pamięci.
Tadeusz Gerstenkorn
Łódź, dn. 4 grudnia (piątek) 2015 r., kościół oo. Jezuitów, ul. Sienkiewicza 60
Godz. 10:30 – 11:40.
Jako kolega z bardzo dawnych lat studenckich (z drugiej połowy lat czterdziestych) pragnę pożegnać zacnego i drogiego nam wszystkich zmarłego, nazywanego w naszych starych studenckich czasach El-Hakimem, tj. lekarzem, bowiem w tych bardzo dawnych, a mnie bliskich sercu latach świadczył on pomoc pielęgniarską dla braci studenckiej w punkcie medycznym Caritas Academica w salce przy kościele oo. Jezuitów w Łodzi, tutaj przy ulicy Sienkiewicza 60. Pragnął studiować medycynę, ale jako że został uznany przez ówczesne polskie władze komunistyczne wrogiem ludu, nie miał na ten kierunek studiów wstępu. Pochodził z kresów, z Wilna oraz działał w konspiracji, a przy tym w okresie powojennym udzielał się czynnie w Caritas Academica, co przez ówczesną v-minister Krassowską w delegaturze w Łodzi było uznane za wystarczający powód, by czynić represje. Studiował więc mikrobiologię i kończył u rektora Zabłockiego, ale ślad medycyny zostawił w dzieciach. Ożenił się z wybitną humanistką, późniejszą profesor Uniwersytetu Łódzkiego.
Pozostaje mi w pamięci jako niezwykle dobroduszny, życzliwy kolega, niespotykanie opanowany, dobry człowiek. Realizował ewangeliczne hasło św. Pawła: „Nikt z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie” Usposobienie społeczne miał we krwi. Swą pracą i walką służył Polsce, Kościołowi i społeczeństwu.
Odszedł wspaniały człowiek. Pozostaje w mojej i naszej wspólnej pamięci.
Tadeusz Gerstenkorn
Łódź, dn. 4 grudnia (piątek) 2015 r., kościół oo. Jezuitów, ul. Sienkiewicza 60
Godz. 10:30 – 11:40.