W Tobie Matko

W Tobie Matko Angelo
żywe echo wiary

W bladym świetle historii
przenikliwy blask nadziei

W głębinach duszy
gorący płomień miłości

rozwarte niebiosa
zachwyt pięknem Boga

w Niepokalanym Sercu Maryi
na cześć Przenajświętszego Sakramentu

Pełnia w pełni


***

Pielgrzymując w sobie
dotykam łona mego powołania
krzyża ukrytego po drugi brzeg
ukochania Woli Bożej
charyzmatu Matki Angeli
naszego wezwania
Wszystko przez Serce Maryi
na cześć Przenajświętszego Sakramentu
Ocieram się o skrawek nieba
Z ranami na przestrzał
W niemym krzyku
i znów Miłość nie jest kochana



W Nim Deo gratias
 
Błogosławiona Mario Angelo
w geście chwytającym wiarę
wchodząc w ramiona miłości
w cieniu blasku Zgromadzenia
ukryta w skrzydłach posłuszeństwa
wtulałaś siebie i  każdą felicjankę
w Niepokalane Serce Maryi

w Nim dotykając bólu
lepiej rozumiałaś człowieka

w Nim zawierzałaś
wszystko i wszystkich

w Nim kładąc na szale wieczności
przeszłość
teraźniejszość
i przyszłość
rozkwitałaś jak lilia
w dolinie pokory

W Nim żar wdzięczności niepojętej
Woń triumfu
istnienia dla pełni Istnienia

W Nim
Deo Gratias  




Dar Matki

Matka Angela

tak zwykle mawiali

ukryta w Niepokalanym Sercu Maryi
przed Najświętszym Sakramentem

dążąca w nocy ciemniej
do świetlistych kręgów nieba

rodząca w niemym krzyku cierpienia
charyzmat felicjański

błogosławiony w świętym zadziwieniu
duch Zgromadzenia
 
dar Matki dla Ciebie



Lilia  
(Niewolnikom NMP)

Wyrzeźbiona w duszy
wyłuskana z serca
zespolona z ziemią
Wyrosłaś we mnie
niespodziewanie
wiecznie  
mocniej kocham
gdy rodzę w cierpieniu
w błogosławieństwie nieba
z miłości do Ciebie



Moja Pnp

W zaszeptaniach własnych
dwóch światów istnienia
tajemnica krzyża wpleciona
w warkocz zbawienia
Ojcze w Twoje ręce
powierzam ducha mego
moja Pieśń nad pieśniami
serca tęsknota
już nie ja
lecz Ty
już na wieki My
Samotność ukojona.



Chrzest

Zanurzyłeś me serce
w Boskiej naturze
wyryłeś znamię niezatarte
Dziecka Bożego
Wszczepiłeś w łono Kościoła
Obdarowałeś Ojcostwem
Dałeś wiarę
nadzieję
 miłość
pełnię łask
Świętość na dzień dobry
i oby została na dobranoc.


Codzienność Matki

Z dopustu Wszechmogącego
codzienność pisana krzyżem
rozgryzana kłem grzechu
głucha jama duszy
na horyzoncie śmierci
wejście w pasję Chrystusa

niebiański patrol
przełamuje słabość ciała
w kromce wiary
ziarno zmartwychwstania

W świętym Feliksie
iskra Zgromadzenia



Przetrącona łaską


Przebudzony dzień Miłością
wita Ciebie
w drodze do wiejskiego kościoła
bukszpan otulony szronem
wyciągnięta dłoń Boga
piękno na dzień dobry
zanurzona w Tajemnicy
oddychasz  Nim
przetrącona łaską
cząstką zachwytu
śpieszysz do Niego



Z Bożej dłoni

Z Bożej dłoni
Herosa  pokory Miłości zranionej
przekraczająca granice doczesności
Matko Angelo
nad brzegiem morza łask
zbierałaś muszle dobroci
odkrywałaś ukryty ból
w perle wieczności

dziś w bezpiecznych ramionach
Oblubienica w Oblubieńcu
upojona bliskość



Świt zmartwychwstania

Matko Angelo

w Obliczu Pana
zaistniałaś cała

w mozaikę życia
wpisałaś wolę Boga

na Golgocie ofiary
oddałaś Zgromadzenie Maryi

na łożu konania
usłyszałaś zgromadzenie zatwierdzone

i nadszedł
dla felicjanek świt zmartwychwstania