Nadzieja –

„kwiat niezłomny”…

co z nagła rozkwita i bywa zaskoczeniem

o powód nie pyta

objawia się w cierpieniu

zgryzocie

w rozpaczy

często wtedy

gdy życie niewiele już znaczy



kiedy lęki nas budzą

lub ból spać nie daje

nadzieja jest przeczuciem

że coś z nas zostaje



nawet wtedy gdy popiół

wiatr z urny rozniesie

także wtedy nadzieja

wieść radosną niesie



dla bliskich twemu sercu

że byłeś i  będziesz

że pod Drzewem Dobrego

z sercem prawym siędziesz

że dostrzeżesz i pojmiesz

co było zakryte

co narodzi się w nową 

nadzieję spowite…