Witamy serdecznie na stronie internetowej Oddziału Łódzkiego
Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy.

Mamy nadzieję, że ułatwimy Państwu docieranie do rzetelnej informacji. Tutaj chcemy prezentować wielkość oraz problemy naszego Kościoła, zagadnienia społeczne, cywilizacyjne, publikacje członków Stowarzyszenia, stanowiska w ważnych kwestiach. Nie będziemy konkurować w informacjach bieżących z innymi portalami (niektóre z nich wskazujemy w odnośnikach), natomiast gorąco zapraszamy do lektury wszystkich tekstów - ich aktualność znacznie przekracza czas prezentacji na stronie głównej. Zachęcamy do korzystania z odnośników: "Publikacje" i "Polecane". Mamy nadzieję na stały rozwój strony dzięki aktywnej współpracy użytkowników. Z góry dziękujemy za materiały, uwagi, propozycje.
Prosimy kierować je na adres: lodz@katolickie.media.pl

Lech Makowiecki - "POLSKO, OJCZYZNO MOJA…"




Wielu zarzut dziś czyni,
Że napisał Adam:
„Litwo, Ojczyzno moja”…
Dla Polski to zdrada!
Mówią, że był (z wyboru)
Zwyczajnym Litwinem,
Lub (jak chce Łukaszenka)
Wręcz Białorusinem!
A to powód kolejny
(Słychać takie słowa)
By ze szkół Mickiewicza
Dzisiaj wyrugować…
O, niegramotni głupcy!
Azaliż nie wiecie?…
Nie czytaliście o tym?
(Choćby w internecie!)
Że Korona wraz z Litwą
W epoce tej były
Jednym państwem! Ojczyznę
Jedną stanowiły!
W czas tryumfu, czas klęski
(I nie są to mity!)
Rzeczpospolita była
Zwartym monolitem!
O rzeczach oczywistych
Nie chce mi się gadać,
Wszak w „Panu Tadeuszu”
Sam wieszcz to wykłada:
Murem stali za Polską
Ramię przy ramieniu
Soplicowie – wrośnięci
W Litwę jak korzenie,
I hrabiowie z Horeszków
(Chociaż po kądzieli),
Takoż obcy, co sami
Osiąść tu zechcieli…
(Przykład? Jankiel koszerny
Wielki patriota,
Tudzież cały zaścianek
Dobrzyńskiej gołoty).
Robak (ksiądz), co pobłądził,
Ale się odnalazł;
Przywrócił wszystkim wiarę,
Pokonał ich marazm…
Młodzi, starzy, zamożni,
Biedni, duzi, mali –
Oni wszyscy za Polskę
Krew swą przelewali…

***
Czy pamięta ktoś jeszcze
Rozpacz Mickiewicza?
Wdarł się do Watykanu,
Tam ból swój wykrzyczał.
Papież go mitygował:
„Piano”… Et cetera…*
„Jak być cicho…” – łkał Adam –
„Gdy Polska umiera!”…
Wszędzie, gdzie wiodły losy Ojczyźnie był sługą
(Niech w Wikipedii sprawdzi
Osioł jeden z drugim),
By u kresu żywota
Wskrzesić Legion Polski
I umrzeć – wolnym człekiem
Wśród naszego wojska…

***
„…Dla mnie możesz być Żydem,
Litwinem, Tatarem,
Kaszubą czy Ślązakiem,
Łemkiem czy Madziarem,
Jeśli Polskę masz w sercu –
Klnę się tu, przed światem –
Będziesz mi druhem szczerym!
Wspólnej sprawy bratem!…”

***
Resumé będzie proste;
Z wieszczem – jak z różańcem:
Przetrwał cara, komunę.
Przetrzyma zaprzańców!


*Piano (wł.), et cetera (łac.)
– cicho, i tak dalej…

Lech Makowiecki. pieśniarz, poeta.

za: Nasz Dziennik  Wtorek, 12 listopada 2013, Nr 263 (4802)

Copyright © 2017. All Rights Reserved.