Czytam poruszające relacje z obchodów rocznicy wyzwolenia niemieckiego, hitlerowskiego obozu zagłady Auschwitz Birkenau. Pośród słów wspomnień, słów cierpienia i heroicznej nadziei, przykuły moją uwagę teksty dwojga ocalałych. “Gdzie wyście byli, gdzie władcy świata? Ale przecież to pytanie trzeba dziś powtórzyć z całą jego aktualizacją.

Gdzie są przywódcy świata, który słyszał i nie zrobił nic, aby ocalić tyle tysięcy ludzi?„ pytała przedstawicieli polityków odpowiedzialnych za nasz świat  ocalała z Holokaustu Batszewa Dagan.

I drugi głos: „- Mój przyjaciel, który niestety nie mógł tutaj się pojawić, sformułował kiedyś 11 przykazanie. Ono płynie wprost z doświadczeniu Holokaustu. Brzmi ono "nie bądź obojętny" - mówił Marian Turski - Proszę Was o to - nie bądźcie nigdy obojętnie, kiedy widzicie że mniejszość jest pogardzana”.

Oba głosy są niewątpliwie poruszające. Zło, które dokonało się w Auschwitz i miejscach mu podobnych ocierało się o absolutne wręcz zło. Tym bardziej trudno to zło komentować. Właściwie powinno się milczeć i modlić.
Ale wystąpienia świadków tamtych zdarzeń są komentarzem. Są też apelem i postulatem. Istotnie, nie można zamilknąć wobec pytania – gdzie byli w tym czasie pogardy i zbrodni przywódcy państw?
Gdzie były ich wypowiedzi, apele działania.?
To, co jest wręcz porażające, to konieczność aktualizacji tego pytania – gdzie ich następcy są dzisiaj?
Gdzie są współczesne, w dobie masowych mordów chrześcijan?
Gdzie są dzisiaj, w dobie koncentracyjnych obozów zagłady w Chinach?
Czy to współczesne milczenie, ta aktualna bierność, przy całym bagażu doświadczeń niedawnej historii nie jest bardziej zbrodnicza?
Przywołuję Chiny, bo tam dzieje się okrutne zło, pomijane milczeniem przez polityków, ale – co najbardziej boli – przez nas katolików, przez naszych pasterzy.

Pan Turski przywołał 11 przykazanie zakazujące obojętności...
Przepraszam, ale nie wydaje mi się ono konieczne. Wystarczy, że uszanujemy. pierwsze i piąte przykazanie. A najprostszym tego sprawdzianem będzie to szczególne kryterium, jakim jest stosunek do najbardziej pomniejszonej mniejszości —, do nienarodzonego człowieka.

Nie zmieni niczego poszerzanie katalogu przykazań. Istotnym jest tych dziesięć słów Boga. Istotnym niezmiennie pozostaje najpierw Bóg jedyny, żyjący, ten, który Jest i który jest Miłością. Przykazanie piąte uczy o wartości człowieka i wartości ludzkiego życia. To nie jest przestrzeń do kompromisu czy dialogu.. Trzeba nam o tym pamiętać.

W słowach p. Turskiego niektórzy dopatrywali się mniej lub bardziej czytelny atak na Prawo i  Sprawiedliwości. Bo ten dyskryminuje mniejszości – np. seksualne.
Tak naprawdę to kolejny przykład próby instrumentalizacji tragedii.
A zarazem wyraz tego chorego układu , który dyskryminuje jedynie realnie człowieka.
Bądźmy tymi, którzy żyją w bojaźni Bożej i w poszanowaniu życia.
Każdego, dosłownie każdego człowieka.
Bo „chwałą Boga jest człowiek żyjący”.