Zbliża się zima. W północnym Iraku chrześcijańscy uchodźcy odczują ją bardzo mocno. Wypędzeni ze swoich domów, wyszli w letnią noc, aby ratować się przed islamskimi zbrodniarzami, ruszając całymi rodzinami, pomimo upałów, wprost na pustynię. Teraz po czterdziestostopniowych upałach grozi im mróz zimy. Jest też inny mróz, mróz ludzkich i zobojętniałych serc. Pamiętajmy, że irackie dzieci, które przeżyły wojnę, zawsze już będą odczuwać skutki syndromu PTSD, czyli zaburzenia stresowego pourazowego będącego efektem przeżycia traumatycznego wydarzenia, jakim jest śmierć rodziców, rodzeństwa, bombardowanie i stałe poczucie zagrożenia życia.

Z każdym dniem Irak i Syria coraz bardziej pustoszeją. Po długich wiekach wspólnego koegzystowania na świętej ziemi wszyscy znaleźli się nad skrajem przepaści. Państwo Islamskie wysadza w powietrze starożytne kościoły, dewastuje zabytki naszej cywilizacji (jak grób proroka Jonasza), dekapituje, gwałci, uprowadza. Katastrofa humanitarna i ludobójstwo, jakie się tu szerzą, nie niosły ze sobą nigdy takich spustoszeń jak dziś. Exodus trwa, zbrodnie przeciwko ludzkości kwitną. Jak powiedział Radiu Watykańskiemu patriarcha ks. Ignacy Józef III Yunan, ginie tożsamość chrześcijańska, a wyznawców Chrystusa i ich kulturowy dorobek epok próbuje się eksterminować. – W tych warunkach pozostanie w Syrii czy Iraku stanowi dla chrześcijan wielkie wyzwanie. Trzeba jednak zdecydowanych działań, by powstrzymać każdego, kto zabija w imię religii. Mamy do czynienia ze zbrodniami przeciwko ludzkości. Jest trudno, ale modlimy się i trwamy przy Chrystusie, który jest naszym Mistrzem i Nauczycielem prawdy – podkreślał patriarcha.

Dziś wyznawcy Chrystusa wegetują na obczyźnie, w obcych stronach Kurdystanu, w Libanie, Syrii (gdzie trwa także wojna religijna), w Turcji lub w krajach Zachodu. Wielu z nich doświadcza wyobcowania, marginalizowania, ubóstwa, ale również przemocy i gwałtu, co dokonuje się nie tylko w świecie islamu, ale i w Europie, gdzie chrześcijańscy uchodźcy są traktowani jako obcy lub zdrajcy przez swoich rodaków – muzułmanów. W domach dla azylantów stanowią cel ekstremistów islamskich, którzy aktywnie działają w RFN, Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii, krajach skandynawskich czy Belgii.

Władze Unii Europejskiej są albo bezradne i bierne, albo jako zakładnicy doktryny „poprawności politycznej” nie ośmielają się sprzeciwiać agresywnej i roszczeniowej mniejszości muzułmańskiej, która cieszy się protekcją bogatych państw arabskich (sponsorujących dżihad na całym świecie). Patriarcha katolicki Louis I. Sako wyraził nadzieję, że świat islamu nareszcie potępi zabijanie w imię religii.

– My, chrześcijanie Iraku, jesteśmy pierwszymi mieszkańcami tych ziem i ważną częścią składową świata Zachodu. Chcemy tu zostać i pracować dla dobra i pomyślności naszej ojczyzny. Państwo Islamskie wypędziło nas z naszego kraju, ich siły są obecne także w Bagdadzie, ale my ich kochamy, bo tak naucza nas Jezus Chrystus. Nie utożsamiamy też działań IS ze wszystkimi muzułmanami – podkreślał ks. abp Louis Sako, który przypomniał o zamordowanym przez IS wykładowcy uniwersyteckim prof. Mohammedzie Al-Asalim z Mosulu. Naukowiec był rzecznikiem dialogu pokoju i miłości między muzułmanami a chrześcijanami.

Pasterz docenił też otwartość rządu Autonomii Kurdystanu, który przyjął ofiarnie falę uchodźców chrześcijańskich, a tym samym de facto uratował ich przed ludobójstwem. Co będzie jednak z 1,5 mln uchodźców w czasie nadchodzącej zimy? Ten apel patriarchów katolickich media zachodnie pomijają milczeniem. Nie reagują na los prześladowanych chrześcijan, bo takie są wytyczne brukselskie. To tym wytycznym ufa i wypełniał je przez siedem długich lat Donald Tusk, a teraz przez kolejny rok będzie się im podporządkowywać stary-nowy rząd Ewy Kopacz.

Unia Europejska, która zdradziła swoje dziedzictwo judeochrześcijańskie, dotarła do momentu, gdzie świeckie i nietolerancyjne państwo ateistyczne jest współpracownikiem islamskich ekstremistów. Mają ten sam cel, jakim jest zniszczenie Kościoła, wartości chrześcijańskich i wyeliminowanie z przestrzeni publicznej samoświadomych katolików. Od nas zatem zależy, czy na to pozwolimy. A sprawa prześladowanych chrześcijan, ich obrona i stanie po ich stronie jest jedną z części tej batalii o sumienie Europy i o Prawdę. Mróz zimy musi zniknąć przede wszystkim z naszych serc, musimy się zacząć identyfikować z naszymi prześladowanymi siostrami i braćmi z Iraku, Syrii i ze wszystkich krajów, gdzie dziś dokonuje się skandal i hańba XXI wieku, czyli kwitnie zjawisko prześladowań wyznawców Chrystusa.


Dr Tomasz M. Korczyński

Autor jest socjologiem, publicystą, ekspertem ds. zjawiska prześladowań chrześcijan.

za:www.naszdziennik.pl/wp/100891,zimne-serca-unii-europejskiej.html