Radość poranka! Co to takiego? To zerwanie się przed wschodem słońca, o brzasku, kiedy świat ze snu  budzi się do życia. Kiedy niebo różowieje na wschodnim horyzoncie. Kiedy zimny wiatr z północy zamiata w porywach łany pszenicy. Kiedy w jego podmuchach kłaniają się żółte głowy słoneczników, wszystkie skierowane ku słońcu, jak anteny satelitarne w kierunku sygnału wysyłanego z przestrzeni. Czy trudno to pojąć, że dawni mnisi śpiewali jutrznię właśnie o tej porze? Bo i dusza, wypoczęta po nocy, z nową energią wyrywa się sama z siebie w nieskończoność. I chce się tańczyć z radości.

Brzydko czy brzytwy – to już drobiazg wobec dramatu zagubienia i tonięcia. Totalna autodemaskacja formacji (tzw. politycznej), która starała się o chadeckie barwy ochronne, nie może nie smucić. 
- Związki homo - czyli sodomicie (zob. skutki) i w konsekwencji karta LGTB
- Tzw. prawa kobiet – jako możliwość zabijanie ludzi poczętych)
- Powszechny handel w niedzielę
A przy tym zapewnienia, iż Kościół -Kościół, który naucza o niegodziwości i grozie skutków, nie jest…atakowany.

Od bardzo dawna zastanawia mnie i wywołuje jakiś wewnętrzny dysonans sformułowanie „ i nie wódź nas na pokuszenie” w modlitwie „Ojcze nasz”.
Jakże dobry Ojciec miałby WODZIĆ?... Wszak to domena zupełnie innego „ojca” – ojca kłamstwa i wszelkiej nieprawości – Szatana.

Oto na horyzoncie  i Castrojeriz.                                                                                                                     Miasteczko leży u stóp góry zwieńczonej ruinami zamku. Zatrzymałem się przed wejściem do miasta, na rżysku po skoszonej pszenicy, przy ścianie rozrosłych topoli, skąd całość komponuje się w niezwykle malowniczy obraz. Na pierwszym planie drzewa, na drugim, na równinie - sylwetka potężnego kościoła, a nad nim, wysoko pod chmurami – zamek. Porywający widok!

Gruba aluzja do cienkich wysiłków

Gdy cię przyprze
nie daj Boże
siła wyższa redaktorze*
zanim wypniesz się niezdrowo
by posadzić to i owo
pomyśl
że to nie jest ślicznie
robić takie coś
publicznie
------------------
*Po występie p. Szyca Borysa postponującego dzielną, mądrą i w dodatku uroczą sportsmenką Zofię Klepacką, można zamiennie użyć - "aktorze"

PS. Przypomina się dawny skecz, w którym osobnik od dawania głosu (w filmie "Miś") deklaruje: Towarzysze, ja wam wszystko wyśpiewam. Służalczość nie ze staropolskich genów wysnuta. Prezentowana w różnych spektaklach.

Odbiłem nieco od szlaku, by zatrzymać się w Palacios de Benaver, w maleńkiej wiosce o kamiennych domach, na obrzeżach której ukrył się przed światem stareńki klasztorek. Było przed południem, więc miałem nadzieję, że będzie otwarty. Szarpnięciem za sznurek uruchomiłem przy furcie sygnaturkę. W wejściu

Sugerujesz wyraźnie sympatyczny Kolego, organizatorze miłych spotkań – bardzo odległych dla niektórych z nas od lat szkolnych bojowań - coby nie poruszać tematów „politycznych”.
Hmmm….
- A jak definiujesz politykę?

Bez miłości świat nic nie wart, kochaj mnie ! To słowa ze znanej operetki Lehara pt. „Wesoła wdówka”, znane, a zwłaszcza melodia, zapewne rzeszom miłośnikom tak zwanej „ podkasanej muzy”.  Okazuje się, że nawet w tak „lekkim” utworze można znaleźć słowa, które

Nawiązując do naszego poprzedniego listu i Twoich rozterek, oraz pojawiających się upalnie ateistycznych zawrotów głowy i wiedzy, mogę wskazać Ci nazwiska ludzi, którym autorytetu nawet tzw. materialista nie zaprzeczy. Oczywiście ten, który skończył jakąś tam szkołę i pamięta podstawy fizyki, chemii, matematyki. Oraz nie został dotknięty swoistą amnezją cywilizacyjną, czyniącą nieraz podobieństwa do …opętania…

- Zawroty?...
To jakieś wytłumaczenie (przed „ostatecznym” – czyli opętaniem), dlaczego ludzie, którzy nie wyglądają na upośledzonych umysłowo, tak się – bywa – zachowują?...
Jeżeli jednak pominiemy tą wersje bełkotliwości, to pozostaje coś znacznie bardziej ponurego, groźnego – uwikłanie w niesamodzielność intelektualna i uwiedzenie przez zło.

Zwracasz uwagę Przyjacielu, iż tzw. rytm codzienności, który ogarnia w czasach pogoni za bieżączką, wymusza w wielu z nas reakcje szablonowe, a ilość i sugestywność impulsów lemingujących, może porażać. Wierzysz jednak, iż wiele zmieniłoby się w naszych postępowaniach, gdybyśmy przywrócili powszechną pamięć ludzkiego rodowodu.
Przyznaję, że antychrześcijańska, a faktycznie antycywilizacyjna, prowokacja zawarta w „sztuce” (przecie nie jednostkowej) nazwanej „Golgota picnic” ( i tym podobnych sztuczek) może intensyfikować takie pragnienie.

Napisałeś jakiś czas temu: Ciekawe czy wasze publikatory odnotują, ze dowódca parady zwycięstwa w Moskwie najpierw przed cerkwią zdjął czapkę i się przeżegnał?
Nie śledziłem. Mam nadzieje, że to nie ta okoliczność, kiedy „modli się pod figura a diabła ma zaskórną”… W końcu pamiętamy, iż SAM tow. Józef Wisarianowicz Stalin zaczynał, jako seminarzysta prawosławny. A tow. Bolesław Bierut prowadził w swoim czasie pod rękę prymasa kard. Augusta Hlonda w procesji „Bożego Ciała”.  Ot, mądrość etapu…

Przyjacielowi z dawnych lat do sztambucha. Urodzinowego

...pogoń za słońcem
nadmorska bryza
łąki nad Bugiem
i harfa traw

Pięć tysięcy dzieci wraz z opiekunami przybyło do Atlas Areny, aby uczestniczyć w koncercie i zabawie.
 – Wspólnota  zabawy integracyjnej ma na celu zintegrowanie tego świata wokół idei Świętego Jana Pawła II, abyśmy budowali cywilizację miłości. Ta forma integruje dzieci i ludzi wielkiego serca, dzięki którym dzieci otrzymują paczki – powiedział ks. kan. dr Piotr Turek. (zob. zdjęcia mk)

I od razu, żeby nie było wątpliwości i czekania–puszczają. Postępowe zwieracze puszczają! Sygnalizowałem już to w poprzednim liście. I jakoś brzydko pachnie w ruchomych salonikach postępu. Gdzie one nie byłyby instalowane…

No zobacz, przez lata szło nieźle, a bywało i bardzo dobrze.  Wasi ludzie w mediach szaleli na froncie podorywek tudzież przeorywek umysłów i dusz. A tu przyszła „dobra zmiana” i sprawa – za przeproszeniem - się rypie!

- „Zakazać! Zdelegalizować! Zamknąć!”
– To jakby naturalne odruchy lewizny duchowej, kiedy coś nie idzie po ich myśli (czy realizacji nakazów central). I to wszystko przy gromkich okrzykach o demokracji, tolerancji, tudzież pod powiewającymi flagami aktualnie postępowych – niechby tęczowych - wyznaczników.

W swoim czasie Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił się do ministra spraw wewnętrznych Joachima Brudzińskiego, aby rozważył, czy w polskich paszportach powinien znajdować się napis „Bóg, Honor, Ojczyzna”…
- To zastanawia...
Któryż człon tej starej polskiej dewizy: "Bóg-Honor-Ojczyzna" najbardziej razi postępowców i ich wszelkiej maści "rzeczników" ?...

Z pól i lasów wracam do miejskiej cywilizacji. Burgos jest tego obrazem, miasto po Pampelunie największe na Szlaku św. Jakuba. Dojście w rejon starówki jest męczące, idzie się trotuarem wiele kilometrów. Dobrze, gdy wędrówka przypadnie wczesnym rankiem zanim na ulice wylegną jego mieszkańcy. Pomijając tę niedogodność, miasto musi się podobać. Bywałem tu już wcześniej, co dało mi sposobność do zawarcia z nim bliższej znajomości. Leży u stóp wzgórza zwieńczonego zamkiem, onegdaj potężnym

Przeróżne są przypadłości, które dotykają człeka na tej ziemskiej drodze, przeróżne… Ale przecie przyznasz Kolego, że najbardziej dramatyczne, a nawet tragiczne są te, które niosąc złe konsekwencje naszych wyborów, mogą być nie do naprawienia. Nie tylko nie zmienią naszego wizerunku i położenia w ocenie ludzi, ale

Homoseksualizm, pedofilia – sztandarowe tolerancje postępaków - jedno i drugie jest grzechem. Wykroczeniem nie tylko przeciw naturze, normom etycznym cywilizacji łacińskiej, ale i generaliom danym z Góry… (Przypominam kolejny raz los Sodomy i Gomory…)

Pierwsze słowa tej dawnej polskiej pieśni patriotycznej zna chyba prawie każdy Polak. Pieśń jest dość długa, ma wiele zwrotek i nawet zmienny refren, Warto jest ją bliżej poznać i przeanalizować choćby początek, bo nie zawsze zastanawiamy się nad treścią  wykonywanej pieśni.

„Babliści” - to miało być coś pośredniego pomiędzy ofiarami od Wieży Babel a bleblaniem. Zresztą na jedno– w końcu-wychodzi. Porozumienie między ludźmi, prawdziwie głębsze porozumienie, co do sensu istnienia i drogi, zaczyna być poddawane specyficznym przekładom…

Noc zastała nas w Villambistia, maleńkiej wioszczynie z kilkudziesięcioma mieszkańcami, nie widać ludzi młodych, wszyscy w podeszłym wieku. W miejscowym barze grupa starszych mężczyzn oglądała w telewizji Tour de France, głośno ekscytując się popisami swych rodaków. Właścicielka albergi San Roque wyprowadziła nas za wieś, by pokazać

Start i meta „Biegu dla Bohaterów” została wyznaczona przy sanktuarium Matki Boskiej  Zwycięskiej w Łodzi. Miejsce to przez organizatorów Fundację Życie zostało wybrane nieprzypadkowo. 15 sierpnia 1920 r. kiedy toczyła się wojna polsko-bolszewicka, łodzianie zgromadzili się na błagalnym nabożeństwie.

Szanowny Kolego, lecą latka, skleroza dobiera się do żwawych ongiś komórek, zatem zmuszony jestem i ja do powtórzeń, skoro wracasz do pewnych tematów.
No to jeszcze jedna zbiorówka.
*
Wygląda na to, że lewizna eksploatuje zaplecze. Ale jakiś poziom należy trzymać. Chociażby ze względów humanitarnych.

- Co to jest poezja?
- Z prawdziwą poezją bywa zapewne tak jak z prawdziwą miłością - jest fascynującą zjawą, wszyscy o niej mówią, ale mało kto ją spotkał...

Podzielam Twoją ocenę niektórych programów telewizji Kolego. Tyle tylko, że podtrzymuję swoje dawne podejrzenie, iż ONI celowo zapraszają mało czy słabo- myślnych przedstawicieli opozycji wobec obecnych władz, albo swoich agentów działających pod przekryciem w opozycji-o czym już również ongiś wspominałem, aby - na tym tle…itd…. Zresztą nie tylko do telewizji. Czyż np. ostatnie wzmożenia młodego Leszka Jażdżewskiego („Po co nam Polska? Po nic! ”) , czy Roberta Biedronia pod Jasną Górą, nie mówiąc o „odważnym” akcie aktywistki mniejszej w Płocku profanującej obraz Matki Boskiej, nie świadczą za tym?...

Żarty, żartami, ale to dosyć żałosne obrazki z wystawy miałkości

W  drugiej połowie stycznia 2019 r.w katedrze łódzkiej były prezentowane duże  plansze ze zdjęciami  obrazującymi dzieje polsko-żydowsko-amerykańskiego artysty malarza Artura Szyka. Dlaczego ten żydowski  malarz-karykaturzysta był dość rozlegle  przedstawiony w katolickim kościele – tego nie wiem, bo  nie doczytałem się odpowiedniego wyjaśnienia na kilkudziesięciu planszach. Należało być domyślnym i przypomnieć sobie, że w styczniu obchodzony jest w polskim Kościele Katolickim tak zwany Dzień Judaizmu i przypada on 17 stycznia, tj. w wigilię Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. 

Co się zmieniło w mentalności "postępowego" osobnika po piętnastu latach?...
Jak i czym mierzy i waży "wolność"?
I jak ją definiuje?
- Czy przypadkiem, nie jako dowolność?... Bądź wierność aktualnemu "tryndowi" i jego przewodnikom?